Szatan to diabeł z rogami i skrzydłami?
To obraz zmitologizowany przez pobożność naiwną i przez sztukę. Szatan został stworzony, jak inne istoty duchowe. Miał wtedy przystęp do Boga – co pokazuje np. Księga Hioba. Jego grzech polega na tym, że jest wrogi ludziom. Z tego powodu został przez Boga odrzucony i ukarany.
A czym byłoby opętanie?
Szatan jest kusicielem, który skłania człowieka do grzechu – po to, by go potem oskarżyć. Nawet Jezusa próbował kusić. Samo słowo „szatan" i jego greckie tłumaczenie „diabolos" znaczy właśnie „oskarżyciel". Natomiast tak zwane opętania przypisywane są przez Ewangelie „złym duchom", co oznacza w oryginale złe siły w ogóle. Obejmuje to i szaleństwo, i złość, i wpływ szatana. Człowiek nie jest jednak marionetką. Szatan wpływa na człowieka w sposób pośredni, podsuwając nam grzech. Ludzie mogą się oczywiście uzależnić od zła, nawet w sposób skrajny, jak Stalin czy Hitler, albo sataniści, i to można nazwać opętaniem, natomiast wyobrażenia na ten temat są naiwne i uproszczone – jest wokół tego atmosfera sensacji i przesady. Dlatego ludzie zaczynają lekceważyć to zagrożenie, bo wydaje się im niepoważne. Bardziej niebezpieczne jest jednak zapominanie o szatanie w ogóle.
Egzorcyści mają u nas dużo pracy
