Czarnecki: liberałowie są w PO,a Talibowie w Afganistanie

[b]Czy możliwa jest rezygnacja Jarosława Kaczyńskiego ze stanowiska prezesa PiS?

Ryszard Czarnecki, europoseł PiS:[/b] Politycznym szaleństwem byłoby zmieniać prezesa, który zdobył w wyborach prezydenckich 8 milionów głosów, a wcześniej uzyskał olbrzymie poparcie na marcowym kongresie PiS. Skądinąd było to poparcie porównywalne z tym, które w czerwcu na kongresie PO otrzymał Donald Tusk. Czemu więc dziś nikt nie mówi o rezygnacji Tuska z szefowania Platformie?

[b]Bo z PO dobiegają głosy innego rodzaju, np. o konfliktach między poszczególnymi liderami. A z PiS ktoś wypuszcza pogłoski, że Kaczyński sam chce zrezygnować. [/b]

To absurd. Mandat polityczny i moralny Jarosława Kaczyńskiego po ostatnich wyborach prezydenckich i kapitał, który zdobył w tych wyborach, powodują, że – jak mawiała Margaret Thatcher – there is no alternative. To dziwaczne dywagacje.

[b]Ale skądś się biorą. [/b]

Z tego, że jest sezon ogórkowy, a zwłaszcza z chęci przykrycia dwóch poważnych problemów PO. Pierwszy dotyczy Janusza Palikota, który sugerując założenie własnej partii, pokazuje skłócenie wewnątrz PO. Drugi to konflikt w koalicji, w której Waldemar Pawlak coraz wyraźniej nie chce być traktowany przez PO jak chłopiec do bicia. Wygenerowano więc pogłoski o rzekomych problemach PiS, aby to przykryć.

[b]To by znaczyło, że niektórzy politycy PiS uczestniczą w przykrywaniu kłopotów Platformy. [/b]

Nie. Poza listem Marka Migalskiego, który nie jest członkiem PiS, ze strony działaczy partii nie było żadnych publicznych wypowiedzi dających podstawy do twierdzeń, że mamy jakieś problemy wewnętrzne. Ma je PO, a nie my.

[b]Mówi pan, że nie ma alternatywy dla Kaczyńskiego. A Zbigniew Ziobro? [/b]

Ziobro jest wiceprezesem PiS, wie, że polityka jest grą zespołową. Rozmawiałem z nim niedawno i mówił, że absolutnie nie ma aspiracji, aby kandydować na prezesa partii.

[b]A Joanna Kluzik-Rostkowska? [/b]

Joasia była świetnym ministrem. Mam wrażenie, że bardziej pasuje jej praca w rządzie i parlamencie niż robota stricte partyjna. Zresztą mam nadzieję, że za rok, po wyborach parlamentarnych, będzie znowu ministrem w rządzie PiS.

[b]Według pana PiS nie jest rozdzierane wewnętrznymi konfliktami. Naprawdę nie wyczuwa pan silnego napięcia między głównymi środowiskami? [/b]

PiS jest klasyczną zachodnią partią centroprawicową, w której współegzystują różne środowiska. Są tu ludzie o różnych wrażliwościach na kwestie społeczne, polityczne czy obyczajowe. Chociaż u nas nie ma tak dużych podziałów jak u naszych brytyjskich przyjaciół z Partii Konserwatywnej. W PiS nie ma frakcji. Można to raczej porównać do amerykańskich republikanów, gdzie widać w wielu sprawach różnice między prawą a lewą stroną partii. Nie ma co ukrywać, że będziemy się w niektórych sprawach różnić. I to pięknie różnić – jak pisał Norwid. Tyle że to nie wada, ale bogactwo PiS. Muszę przy tym podkreślić, że żadne ze środowisk tworzących PiS nie kwestionuje przywództwa Jarosława Kaczyńskiego.

[b]Czy to znaczy, że list otwarty Marka Migalskiego był pojedynczym wyskokiem, a nie przejawem głębszego problemu? [/b]

To jego indywidualne zdanie i nie sądzę, aby miało jakiekolwiek reperkusje w PiS. Szkoda, że nie wypowiedział się na forum wewnętrznym, bo tam toczy się debata. Często bardzo twórcza. Tego typu publiczne wypowiedzi nie tworzą dobrego wizerunku PiS w oczach naszych wyborców. Ten elektorat ma gorzkie doświadczenia z czasów podziału prawicy z lat 90. Wyborcy mogą politykom wybaczać błędy, ale nie wybaczą braku jedności.

[b]Jednak dwa dni po publikacji listu kilkoro polityków PiS, zwanych liberałami, umówiło się i wzięło w obronę Migalskiego i jego list. [/b]

Tym bardziej szkoda, że dyskusja nie odbyła się na forum wewnątrzpartyjnym. Polemiki na zewnątrz PiS to prezent dla PO, która zaciera ręce i może powiedzieć: nie tylko u nas są podziały.

[b]Opinia publiczna jest jednak przekonana, że w PiS są dwie widoczne frakcje. Nawet ugruntowały się ich etykiety – liberałowie i talibowie. Takie definicje tworzą rzeczywistość. [/b]

Talibowie są w Afganistanie, a nie w PiS. Liberałowie są w PO, a nie u nas. To nieadekwatne pojęcia. W gruncie rzeczy pluralizm w PiS jest dużo ciekawszy i bardziej urozmaicony, niż pan zarysował w swoim pytaniu.

[b]Jak pan ocenia dyskusję na temat linii politycznej PiS? Która jest skuteczniejsza: łagodna z kampanii prezydenckiej czy najnowsza, ostra? [/b]

Tu nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Dyskusja o tym jest potrzebna i zresztą się toczy. Łagodna retoryka przyciągnęła z całą pewnością do PiS wielu wyborców umiarkowanych. Ale nie można nie zauważyć, że w wyborach prezydenckich 2010 roku przegraliśmy we wszystkich dużych miastach oprócz Lublina i Rzeszowa (w I turze). Przegraliśmy więc w tych ośrodkach, do których łagodna kampania była adresowana. Co więcej – i ta sprawa pokazuje, że nie jest to czarno -biały film – np. w Warszawie Jarosław Kaczyński uzyskał w kilku dzielnicach wynik gorszy, niż PiS miał tam w wyborach 2007 roku. A wtedy nasza kampania była dużo ostrzejsza, dodatkowo zaś był to swoisty plebiscyt antypisowski i antyrządowy. Te wyniki pokazują, że proste oceny są nadmiernym uproszczeniem.