Wypadek autokaru w Niemczech - niepełna lista ofiar

Przed kliniką w Koenigs Wusterhausen pod Berlinem tłum. Kamery sześciu stacji telewizyjnych, cztery wozy satelitarne, dziennikarze, fotoreporterzy. Przy bramie policjant. Pilnuje, by nikt z mediów nie wszedł.

Autobusy z rodzinami ofiar podjeżdżają pod samo wejście. – Wszyscy ludzie z katastrofy to nasi przyjaciele – mówi jeden z pracowników złocienieckiego magistratu, którzy przyjechali z bliskimi poszkodowanych.

W sobotniej katastrofie na podberlińskiej autostradzie A10 zginęło 13 osób – 12 na miejscu, jedna zmarła w szpitalu – a 29 odniosło rany. Wśród zabitych, choć to wciąż nieoficjalna informacja, jest jedno z dwojga podróżujących dzieci. Pierwszy ujawnił to wczoraj w Radiu Szczecin wicewojewoda zachodniopomorski Andrzej Chmielewski.

[srodtytul]Głucha cisza i płacz[/srodtytul]

W szpitalnej recepcji jest ojciec 13-letniej dziewczynki. Nikt jeszcze oficjalnie nie potwierdził, że jego dziecko nie żyje, ale on wie to od kolegi, który w niedzielę identyfikował w Berlinie ciało bliskiego. Nie pozostawił ojcu wątpliwości. Mężczyzna nic nie mówi, mocno ściska moją dłoń.

W klinice spotkanie z udziałem niemieckich urzędników, dyrektora kliniki, polskich i niemieckich policjantów i pracowników polskiego konsulatu. Wyczytują imiona i nazwiska poszkodowanych z informacją, w którym ze szpitali udzielono im pomocy. Przed kliniką czekają taksówki, które rozwożą rodziny na spotkania z bliskimi.

Kiedy już nie pada żadne nazwisko, w sali zapada głucha cisza przerywana płaczem.

Autokar wiózł z wycieczki do Hiszpanii pracowników Nadleśnictwa Złocieniec, ich rodziny i znajomych. Niemiecka policja wstępnie ustaliła, że do wypadku doszło, gdy 37-letnia Niemka kierująca mercedesem, wjeżdżając na autostradę, uderzyła w bok autokaru. W efekcie pojazd z 49 osobami uderzył w betonowy filar wiaduktu.

Wczoraj prokuratura w Poczdamie uznała taki bieg zdarzeń za prawdopodobny i wszczęła śledztwo w sprawie nieumyślnego zabójstwa. Na przesłuchanie Niemki, prawdopodobnej sprawczyni katastrofy, trzeba będzie poczekać. Według niemieckiej bulwarówki „BZ” nie została ciężko ranna, tylko jest w szoku. Dziennik doniósł wczoraj na swej stronie internetowej, że to policjantka pracującą w policyjnej administracji. Informację tę zdementował wczoraj w rozmowie z Polskim Radiem Kai Nolle z berlińskiej policji.

Tymczasem trwają sekcje zwłok ofiar katastrofy. – Nie wiadomo, kiedy ciała zostaną wydane – poinformował wczoraj Ralf Roggenbuck, rzecznik poczdamskiej prokuratury. Rzecznik polskiego rządu Paweł Graś już w niedzielę wieczorem informował, że lista ofiar tragedii jest znana śledczym. – Teraz trwa weryfikacja – mówił Graś.

[srodtytul]Drastyczne przypadki[/srodtytul]

Jeszcze wczoraj w południe listę ofiar trudno było uznać za zamkniętą. Do poniedziałkowego wieczora zidentyfikowano siedem ofiar.

– Do rodzin i do opinii publicznej musi dotrzeć informacja stuprocentowo pewna – mówił wczoraj po południu Leszek Modrzakowski, sekretarz miasta w Złocieńcu. – A z precyzyjnym jej ustaleniem były problemy.

Jak ustaliła „Rz”, są przypadki, w których do identyfikacji może być potrzebne badanie DNA. – Mieliśmy sygnał z Niemiec, że są przypadki drastyczne, dlatego poproszono bliskich o zabranie przedmiotów osobistych i dokumentacji stomatologicznej – mówi Modrzakowski.

Bliscy ofiar i ci, którzy chcieli zobaczyć się z rannymi przebywającymi w 15 szpitalach i klinikach w Berlinie i okolicach, do Niemiec wyjechali z niedzieli na poniedziałek. Z czterema psychologami – policyjnymi i ze straży pożarnej ze Szczecina. Opiekę nad rodzinami na miejscu zapewnia polska ambasada w Berlinie.

[srodtytul]Kara – w Niemczech[/srodtytul]

Wczoraj formalne śledztwo wszczęła Prokuratura Okręgowa w Szczecinie. W niedzielę do Berlina wyjechali prokurator Michał Lasota i sześciu specjalistów dochodzeniowo-śledczych ze szczecińskiej policji, by zebrać materiał dowodowy do polskiego postępowania. – Wszczęliśmy je pod kątem nieumyślnego spowodowania katastrofy lądowej – mówi „Rz” Małgorzata Wojciechowicz, rzecznik prokuratury. – Będziemy się opierać głównie na ustaleniach niemieckich, ale gromadzimy też swoją dokumentację i będziemy wyciągać własne wnioski.