Kluzik-Rostkowska postępuje jak Kaczyński

"Rz": Nielojalność – taki zarzut postawiła panu Joanna Kluzik-Rostkowska, komunikując w piątek zakończenie waszej współpracy w PJN.

Adam Bielan, europoseł:

Zarzut jest absurdalny. Kompletnie go nie rozumiem. Nie jest poparty żadnymi dowodami. Tym bardziej jest mi przykro, że zaledwie cztery miesiące temu odszedłem z PiS w geście solidarności właśnie wobec Joanny Kluzik-Rostkowskiej.

Kluzik-Rostkowska nie przedstawiła panu żadnych zarzutów?

Joanna nie kontaktowała się ze mną od kilku tygodni. Nie dzwoniła, nie esemesowała. O wszystkich jej krokach dowiadywałem się z mediów. O ultimatum, które przedstawiła mi w piątek w sposób bardzo nieelegancki, poniżający, też dowiedziałem się z mediów. O zakończeniu współpracy również. Kilka miesięcy wcześniej to właśnie ona, całkowicie słusznie, obrażała się na to, że o usunięciu z PiS dowiedziała się z mediów.

Nie musiała się kontaktować osobiście. Mogła kogoś wysłać.

Nikogo nie wysyłała. A żadnych dowodów nie mogła mi pokazać, bo nie zachowywałem się nielojalnie.

Ultimatum, mówi pan, było upokarzające. Może jednak lepiej było nie unosić się honorem, tylko powiedzieć, że nie spiskuje pan z PiS, bo tego dotyczy zarzut?

Tego samego dnia w „Fakcie" był artykuł, w którym była moja autoryzowana wypowiedź, że nie prowadzę rozmów z PiS. Zresztą następnego dnia niektórzy liderzy PiS mówili na mój temat takie rzeczy, że widać wyraźnie, jak absurdalny postawiono mi zarzut. Powołując PJN – a jestem jednym z ojców założycieli – mieliśmy stworzyć nową jakość na scenie politycznej: ugrupowanie, gdzie nie będzie tropienia spisków i jednowładztwa. Partię, gdzie będzie możliwa swobodna debata. W ostatnim czasie nie podobało mi się kilka rzeczy w PJN, ale nie pozwalałem sobie na publiczną krytykę.

Kluzik-Rostkowska jako szef PJN musi przecież mieć jakąś władzę.

Oczywiście, tyle że nie może to być władza dyktatorska. Sytuacja z piątku jest o tyle absurdalna, że Joanna powieliła to wszystko, co wytykała PiS i Jarosławowi Kaczyńskiemu. Zakończyła współpracę ze mną (bo wykluczyć z PJN nie mogła, jako że partia jeszcze formalnie nie istnieje) na podstawie jakichś plotek. Nie rozmawiając ze mną, nie prosząc mnie o wyjaśnienia.

Kluzik-Rostkowska nie ma racji, obawiając się przeciągania członków PJN do PiS? Taka dywersja nie istnieje?

Domyślam się, że PiS takie akcje prowadzi. Ale najlepszą obroną przed tym jest rozwijanie PJN, a w ostatnich tygodniach jest z tym kłopot. Spadają notowania sondażowe ugrupowania i notowania liderki. Brak reakcji na ten kryzys może oznaczać spore kłopoty.

Czy ktoś z PiS przychodził i kusił pana?

Od wielu miesięcy nie kontaktowałem się z żadnym politykiem PiS poza europosłami tej partii. Muszę dodać, że PiS rozsiewał rozmaite plotki w ostatnich tygodniach. Np. na temat Pawła Kowala i Elżbiety Jakubiak. Nikt jednak nie żądał od nich publicznej deklaracji lojalności.

Politycy PJN zarzucają panu z jednej strony lenistwo i wyizolowanie się z prac ugrupowania, z drugiej chęć bycia „szefem wszystkich szefów".

Zarzut lenistwa jest absurdalny. W grudniu usłyszałem zarzut, że jestem pracoholikiem i że wymagam zbyt wiele od innych.

Kto go postawił?

Liderka.

Kluzik-Rostkowska?

Tak. PJN jest w bardzo trudnej sytuacji: nie ma pieniędzy budżetowych, struktur, nie ma aparatu sprawdzonego w wyborach. Może to nadrabiać tylko ciężką pracą. Jeżeli tworzy się atmosferę, w której ludzie chcący pracować nazywani są pracoholikami, i jednocześnie toleruje się niewywiązywanie się z obowiązków, to jest to prosta droga do problemów. Ale przyznaję, że od kilku tygodni nie byłem aktywnym członkiem władz. To wynikało z tego, że miałem inne poglądy na kilka spraw.

Wszyscy poza panem byli nie dość pracowici?

Bywało różnie. Są osoby bardzo pracowite, są takie, które mimo pełnienia ważnych funkcji pracują mniej. Ale brakowało pomysłu, bo PJN nie ma szans na zaistnienie jako zwykła partia polityczna. Taka jak PiS czy PO. Dlatego że wtedy do PJN nie będą wstępować ludzie. PiS i PO mają ciekawszą ofertę: stanowiska, możliwość wpływania na rzeczywistość. PJN ma szansę tylko jako ruch społeczny. Nie da się tego stworzyć bez choćby minimum entuzjazmu. Stąd moje propozycje na przyciągnięcie ludzi i upodmiotowienie członków.

Liderzy PJN odpowiadają, że jeżdżą po całej Polsce i stworzyli struktury niemal w każdym powiecie.

Nie chodzi o to, aby w każdym powiecie mieć kilku, nawet sprawnych, działaczy, ale dziesiątki zaangażowanych ludzi. Pomysłem, aby ich upodmiotowić, była moja propozycja, by w PJN obowiązywał powszechny wybór lidera. Jestem bardzo przywiązany do tego pomysłu, bo uważam, że największym problemem polskiej demokracji nie jest to, że mamy dziś tylko dwie czy trzy liczące się partie. Problemem nie jest też finansowanie partii z budżetu, choć są tu mankamenty, które trzeba usunąć. Prawdziwym problemem jest brak wewnętrznej demokracji w partiach politycznych.

A Kluzik-Rostkowska powiedziała panu „nie lza" w sprawie powszechnego wyboru szefa partii?

Zarejestrowany statut nie przewiduje tego. Tu zresztą doszło do pierwszej różnicy zdań między nami. Powtarzałem też koleżankom i kolegom, że nie da się zrobić partii w sześć osób. Jest miejsce między PiS a PO, ale nie ma miejsca na prywatną partię Kluzik-Rostkowskiej, Jakubiak, Kowala, Kamińskiego, Poncyljusza i Bielana. Ludzie nie przyłączą się do kolejnej prywatnej partii. PJN może wzbudzić entuzjazm tylko wtedy, gdy pokaże, że jest czymś innym. Platformie udało się wywołać entuzjazm, gdy w 2001 r. zorganizowała prawybory. Podam też przykład brytyjskiej Partii Pracy, która po bolesnej przegranej w ubiegłym roku pozyskała 30 tys. nowych członków. Dlatego, że ci wszyscy, którzy przystąpili w odpowiednim momencie, mieli możliwość wyboru nowego lidera. To miało też walor zwrócenia uwagi mediów. Można było przewidzieć, że po kilku miesiącach media przestaną się nami interesować tak jak na początku. Widać to dziś. Na kolejnych konferencjach PJN frekwencja wśród dziennikarzy jest coraz słabsza.

Co z panem dalej? Powrót do PiS?

Nie prowadziłem żadnych rozmów z PiS, i dowodzą tego ostatnie wypowiedzi polityków Prawa i Sprawiedliwości, np. Joachima Brudzińskiego o pokutnym worze. W związku z tym to kompromituje wszystkie oskarżenia przeciwko mnie.

W PJN została grupa pańskich przyjaciół: Michał Kamiński, posłowie Tomasz Dudziński i Jacek Pilch. Oni zostaną czy odejdą?

Nie będę namawiał ich do odejścia. Myślę, że tam zostaną.

Formalnie ma pan możliwość powrotu do PJN. Np. kiedy partia zostanie zarejestrowana, będzie mógł pan się zapisać.