Oskarżony P.S. złożył wniosek o wyłączenie od orzekania w jego sprawie sędziego A.K., i jednocześnie wniósł o wyłączenie wszystkich sędziów Sądu Okręgowego Warszawa – Praga i sędziów Sądu Okręgowego Warszawa od orzekania w przedmiocie wniosku o wyłączenie sędziego A.K.
Na rozprawie obrońca oskarżonego – adwokat M.G. poparł wniosek swojego klienta i w jego uzupełnieniu złożył do akt sprawy listę sędziów Sądu Okręgowego Warszawa – Praga i Sądu Okręgowego w Warszawie.
Z uwagi na niemożności utworzenia składu do rozpoznania wniosku spośród sędziów Sądu Okręgowego w Warszawie, zastępca przewodniczącego Wydziału Karnego Sądu Okręgowego w Warszawie przekazał wniosek Sądowi Apelacyjnemu.
Sąd Apelacyjny w Warszawie (sygn akt II Ako 65/12) postanowił postawić wniosek P.S. o wyłączenie wszystkich sędziów bez rozpoznania, a wniosek o wyłączenie sędziego A.K. przekazać do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Warszawie.
W na wstępie uzasadnienia Sąd Apelacyjny przypomniał, że instytucja wyłączenia sędziego urzeczywistnia konstytucyjnie zagwarantowane prawo do bezstronnego sądu, ale jednocześnie niedopuszczalne jest „aby strona w celu realizacji swoich interesów procesowych w sposób instrumentalny wykorzystywała tę instytucję doprowadzając w konsekwencji do sparaliżowania postępowania karnego i uniemożliwienia wydania rozstrzygnięcia w rozsądnym terminie".