Takie motocykle nie mają bowiem cech identyfikacyjnych, umieszczonych na ramie, a nadanie nowych cech wykluczają polskie przepisy. Zawodzą także stosowane sposoby ich omijania poprzez montowanie ram, w których cecha identyfikacyjna została rzekomo zniszczona oraz ram z numerami identyfikacyjnymi z nowszych pojazdów.

Zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, pojazd uczestniczący w ruchu powinien posiadać, nadane przez producenta, cechy identyfikacyjne: numer VIN albo numer nadwozia, podwozia lub ramy. Numeru identyfikacyjnego VIN nie wymaga się dla motocykla zarejestrowanego po raz pierwszy w Polsce przed 1 stycznia 2003 r.

Motocykl marki Dniepr MT–9, sprowadzony w 2015 r. z Ukrainy, został wyprodukowany w 1974 r. Miał dowód rejestracyjny wydany w byłym ZSRR, opinię techniczną i umowę kupna-sprzedaży. Nie miał natomiast wybitych na ramie cech identyfikacyjnych. Wynikało to z technologii stosowanej przez producenta oraz z obowiązujących wówczas w byłym ZSRR przepisów – nie wymagały one od producenta ich nanoszenia. Przez okres produkcji tego modelu motocykla w latach 1971–1976 pojazd był identyfikowany wyłącznie na podstawie numeru silnika.

Toteż Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Piotrkowie Trybunalskim stwierdziło nieważność decyzji starosty bełchatowskiego, który nadał motocyklowi nowy numer identyfikacyjny, a na tej podstawie pojazd został zarejestrowany i sprzedany obecnemu nabywcy. W kolejnych decyzjach z 2016 r., potwierdzonych przez SKO, starosta odmówił nadania i umieszczenia na ramie pojazdu cech identyfikacyjnych. Rozpoczęło się też postępowanie o unieważnienie rejestracji.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi obecny właściciel motocykla zwrócił uwagę, że w ramie pojazdu zostały już umieszczone w sposób trwały, na podstawie poprzedniej decyzji starosty, numery identyfikacyjne, które pozwoliły na rejestrację pojazdu. Naruszyło to stan oryginalny, co może uniemożliwić zarejestrowanie motocykla jako pojazdu zabytkowego.

Nie wygrał jednak sprawy. WSA oddalił skargę. Stwierdził, że starosta może wydać decyzję o nadaniu cech identyfikacyjnych jedynie w siedmiu sytuacjach wyliczonych w art. 66a ust. 2 prawa o ruchu drogowym i potwierdzonych pisemną opinią rzeczoznawcy samochodowego. Wśród nich jest, np. numer został zniszczony lub sfałszowany na skutek kradzieży. Jest to zresztą decyzja związana. Jeżeli nie występuje żadna z przesłanek, starosta musi wydać decyzję odmowną. Katalog przesłanek z tego przepisu jest bowiem katalogiem zamkniętym i nie mieści się w nim przypadek motocykla Dniepr MT-9. Pojazdy tej marki, w których cecha identyfikacyjna nie została umieszczona przez producenta, mogą ją jednak w Polsce uzyskać, jeżeli są pojazdem zabytkowym. Jest to jeden z warunków ich zarejestrowania. Nie może mieć znaczenia, że mocą wcześniejszej decyzji starosty nadano motocyklowi cechę identyfikacyjną w sposób sprzeczny z obowiązującymi przepisami prawa.

Wyrok jest nieprawomocny.

sygn. akt: III SA/Łd 31/17