Tak orzekły Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie i Naczelny Sąd Administracyjny. Zgodnie uznały, że wobec braku takich ustaleń sprawę nakazu rejestracji telewizorów i ustalenia opłaty za ich używanie należy rozpoznać ponownie.
Inspektorzy Poczty Polskiej ustalili, że w obiekcie spółki z o.o. od ok. sześciu miesięcy jest 68 niezarejestrowanych telewizorów z dekoderem internetowym. Nakazano ich niezwłoczną rejestrację, a opłatę za ich używanie ustalono na 46 tys. zł.
Minister aktywów państwowych, do którego odwołała się spółka, nie umorzył postępowania w tej sprawie. Przekazał ją jednak do ponownego rozpoznania przez Pocztę Polską.Zdaniem ministra kontrolujący nie ustalili bezpośrednio liczby i stanu telewizorów.
Spółka złożyła sprzeciw do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Jej zdaniem kontrolę przeprowadzono nieprawidłowo, opierając się na wycofanym następnie oświadczeniu osoby podpisanej pod protokołem kontroli jako specjalista ds. administracji. Osoba ta nie jest i nie była pracownikiem spółki, lecz jej kontrahenta. Nie jest upoważniona do reprezentowania spółki i nie ma wiedzy o stanie technicznym telewizorów ani okresie ich funkcjonowania. Wycofała też swoje oświadczenie dołączone do protokołu kontroli. Stwierdza ono, że odbiorniki TV mogą umożliwiać natychmiastowy odbiór programu, ale nie można ich uruchomić, gdyż pomieszczenia, w których się znajdują, są zajęte przez gości.
Poczta Polska twierdziła natomiast, że osoba podpisana pod protokołem kontroli i pod swoim własnym oświadczeniem opatrzyła je własnoręcznym podpisem i pieczęcią firmową spółki. W oświadczeniu wskazała konkretną liczbę telewizorów oraz okres ich używania.
