Sąd cywilny skontroluje łowieckie dyscyplinarki

Była i jest natomiast możliwość odwołania się do sądu w razie wykluczenia, utraty członkostwa w związku. To właśnie przytrafiło się Kornelowi K., szefowi jednego z kół łowieckich w woj. łódzkim, który skonfliktował się z władzami łowieckiego okręgu. Zarzucono mu m.in., że odmawiał zwołania nadzwyczajnego walnego zgromadzenia członków koła w wyznaczonym przez władze okręgu terminie. On natomiast twierdził, że było za mało na to czasu, krytykował też wyższe instancje i pisał do kolegów ze związku, by je krytykowali. W rezultacie usunięto go ze związku.

Gdy odwołał się do sądu cywilnego, domagając się ustalenia, że jego członkostwo cały czas istniało (wykluczenie było bezprawne), Sąd Okręgowy w Łodzi uznał, że nie ma on interesu prawnego w takim żądaniu, minęły bowiem trzy lata od wykluczenia i może się starać o przywrócenie członkostwa.

Z kolei sąd apelacyjny, choć dostrzegł interes w takim żądaniu (ciągłość członkostwa też ma wartość), powiedział, że sąd cywilny ma ograniczone kompetencje w takiej sprawie i nie może kontrolować samej wysokości, dolegliwości, rodzaju zastosowanej sankcji przez sąd dyscyplinarny. W efekcie pozew oddalił.

Pełnomocnicy: adwokat Jacek Skrzydło (po stronie powoda) oraz Paweł Gierzyński (po stronie PZŁ), skupili się przed Sądem Najwyższym na kwestii „ułomnego" statusu łowieckich sądów dyscyplinarnych, ale zeszła ona na boczny tor.

– Prawo do odwołania do sądu cywilnego należy rozumieć tak, że sąd ten ma prawo badać w pełni werdykt dyscyplinarny PZŁ, a także rodzaj kary. Inaczej kontrola ta byłaby iluzoryczna – powiedział w uzasadnieniu sędzia Sądu Najwyższego Dariusz Zawistowski.