Minister finansów straci kontrolę nad pieniędzmi z Funduszu Pracy

Specjalny zespół Komisji Trójstronnej do spraw polityki gospodarczej i rynku pracy, złożony ze związkowców i przedstawicieli pracodawców, przygotował propozycje zmian w ustawie o promocji zatrudnienia.

Obie strony z poparciem ministra pracy, chcą powołać specjalną radę Funduszu Pracy, która będzie rekomendowała, na co wydawać zgromadzone w nim pieniądze. Niebawem założenia nowelizacji trafią do przewodniczącego KT, ministra pracy i polityki społecznej z prośbą o przygotowanie tekstu nowelizacji przepisów.

System blokuje środki

– Sytuacja na rynku pracy jest bardzo trudna, tymczasem minister finansów kolejny rok zamraża ogromne pieniądze w funduszu – tłumaczy Bogdan Grzybowski z OPZZ. – Co roku na jego konto pracodawcy wpłacają około 10 mld zł. O tyle niższe są także zarobki pracowników. Zamiast wykorzystywać te pieniądze zgodnie z ich przeznaczeniem, czyli na walkę z bezrobociem, minister finansów łata nimi dziurę budżetową.

Złe gospodarowanie

Zdaniem pomysłodawców zmian obecne zasady wydatkowania środków z Funduszu są źle skonstruowane.

Pracodawcy i związkowcy podkreślają, że pieniądze na Funduszu Pracy są gromadzone na trudne czasy, gdy gospodarka zwalnia i rośnie bezrobocie.

Tymczasem obecne przepisy zamiast uwalniać pieniądze, gdy są one najbardziej potrzebne, powodują ich blokowanie. Zwiększenie środków na walkę z bezrobociem wymaga bowiem zgody ministra finansów, o którą tym trudniej, im gorsza jest sytuacja w gospodarce. Wydawanie tych pieniędzy powiększa bowiem deficyt finansów publicznych.

Drugim problemem jest mała skuteczność pomocy, bo decyzje o jej kierunkach są oderwane od potrzeb rynku. Nowa rada ma przygotowywać rekomendacje wydatków na podstawie aktualnych badań rynku pracy.

Trzeci problem, który ma rozwiązać nowelizacja, dotyczy obciążenia Funduszu Pracy wydatkami niezwiązanymi z walką z bezrobociem. Od 2009 r. z konta Funduszu są finansowane szkolenia lekarzy rezydentów i pielęgniarek. W przyszłym roku minister finansów zaplanował przeznaczyć na ten cel aż 830 mln zł.

Z założeń do nowelizacji wynika, że do rady weszłoby osiem osób. Czterech członków desygnowałyby organizacje pracodawców – po jednym Pracodawcy RP, PKPP Lewiatan, BCC i Związek Rzemiosła Polskiego. Kolejnych trzech wyznaczałyby największe organizacje związkowe, czyli NSZZ „Solidarność", OPZZ i Forum Związków Zawodowych. Ostatni, ósmy członek rady reprezentowałby Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej i byłby jednocześnie jej przewodniczącym.

Obecny na posiedzeniu zespołu Jacek Męcina, wiceminister pracy, podziękował za tę inicjatywę i zaoferował pomoc resortu przy poprawianiu przepisów.

Masz pytanie, wyślij e-mail do autora, m.rzemek@rp.pl