Podatek uiścisz nie tylko w kasie

Zarówno podatki lokalne (np. podatek od nieruchomości, od środków transportu, rolny, leśny) oraz znaczna część opłat wnoszonych na rzecz samorządów (opłata skarbowa, targowa, miejscowa, od psów itd.) stanowią daniny publicznoprawne mieszczące się w zakresie pojęcia zobowiązań podatkowych w rozumieniu ordynacji podatkowej. W związku z powyższym, sposoby efektywnego wygasania zobowiązań z tytułu wspomnianych wyżej danin zostały uregulowane przede wszystkim w tym akcie prawnym.

Podstawową formą efektywnej realizacji zobowiązania podatkowego jest jego zapłata. W przypadku wskazanych podatków i opłat, analogicznie jak w przypadku pozostałych należności objętych zakresem ordynacji podatkowej, [b]przepisy dopuszczają możliwość dokonywana zapłaty zarówno w formie gotówkowej, jak i bezgotówkowej (przelew, w pewnych przypadkach karta płatnicza). [/b]

Na marginesie niniejszych rozważań warto wspomnieć, że ordynacja podatkowa dała ministrowi finansów możliwość dopuszczenia w drodze rozporządzenia zapłaty niektórych zobowiązań podatkowych papierami wartościowymi. Jednakże dotychczas minister nie skorzystał z tej możliwości.

[srodtytul]Na poczcie lub w banku[/srodtytul]

Gotówką można uregulować zobowiązanie w kasie organu. Wpłaty gotówkowej na rachunek organu można dokonać również w banku, w placówce pocztowej lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej. Za termin dokonania zapłaty podatku przy zapłacie gotówką uważa się dzień wpłacenia kwoty należnego zobowiązania.

[srodtytul]Internetowy przelew[/srodtytul]

Powszechną formą bezgotówkowej zapłaty zobowiązań podatkowych jest przelew. Warto pamiętać, że [b]za moment dokonania zapłaty uznaje się już dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika (ewentualnie rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej) na podstawie polecenia przelewu[/b]. Zatem terminem zapłaty nie jest moment uznania wpłaconej kwoty na rachunku organu.

Specyficzne uregulowanie w tym zakresie dotyczy przelewów dokonywanych za pośrednictwem zagranicznych banków lub instytucji kredytowych. W takim przypadku za termin zapłaty podatku uważa się również dzień obciążenia rachunku wpłacającego, jednakże pod warunkiem że wpłacana kwota zostanie uznana na rachunku bankowym organu podatkowego w terminie pięciu kolejnych dni roboczych. W razie przekroczenia tego terminu za termin zapłaty uważa się dzień uznania kwoty na rachunku bankowym organu podatkowego.

[srodtytul]Karta płatnicza[/srodtytul]

Począwszy od 1 stycznia 2009 r., do ordynacji podatkowej wprowadzono kolejny alternatywny sposób regulowania zobowiązań publicznoprawnych – zapłatę za pomocą karty płatniczej. Należy jednak wskazać, że taka forma zapłaty dotyczy wyłącznie zobowiązań stanowiących dochód jednostek samorządowych. W tym zakresie mieszczą się m.in. analizowane podatki i opłaty lokalne.

Warto pamiętać, że [b]możliwość zapłaty kartą danin lokalnych nie ma charakteru powszechnego, lecz dotyczy wyłącznie tych jednostek samorządu, które takie rozwiązanie wprowadzą w drodze stosownej uchwały swego organu stanowiącego.[/b] Skuteczna realizacja zobowiązania kartą może być dokonana wyłącznie za pomocą karty płatniczej identyfikującej upoważnionego posiadacza (wpłacającego) i powiązanej z określonym rachunkiem bankowym lub spółdzielczym (a więc np. nie każdą karta kredytową).

[b]W przypadku regulowania danin publicznych kartą, jako termin dokonania zapłaty daniny ordynacja podatkowa wskazuje dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika.[/b]

[srodtytul]Ograniczona możliwość wyboru[/srodtytul]

Należy zwrócić uwagę, że w pewnych przypadkach przepisy ordynacji podatkowej narzucają określony sposób uregulowania zobowiązania. Dotyczy to przede wszystkim podatników prowadzących działalność gospodarczą. Są oni zobowiązani do realizacji swych zobowiązań publicznoprawnych bezgotówkowo – w formie przelewu.

Od powyższego obowiązku ustanowiono jednak szereg wyłączeń. Przede wszystkim nie dotyczy on sytuacji regulowania danin niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą przedsiębiorcy.

Przykładowo przedsiębiorca będący osobą fizyczną, odprowadzając podatek od nieruchomość od swojego prywatnego domu (niezwiązanego w żaden sposób z działalnością gospodarczą), może go uregulować gotówką.

Gotówką mogą również realizować swe zobowiązania mikroprzedsiębiorcy w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Ograniczenia co do sposobu płatności nie dotyczą także wnoszenia opłaty skarbowej.

Warto podkreślić, że w praktyce uregulowanie daniny przez zobowiązanego przedsiębiorcę nie w formie polecenia przelewu, lecz w inny sposób, nie wywołuje dla niego żadnych negatywnych następstw wynikających z przepisów prawa podatkowego i również skutkuje wygaśnięciem danego zobowiązania.

[ramka] [b]Orzecznictwo[/b]

- zobowiązanie podatkowe które wygasło na skutek zapłaty, nie może wygasnąć po raz drugi wskutek przedawnienia [b](wyrok NSA z 17 grudnia 2008 r., sygn. akt II FSK 1286/07)[/b].

- pokrycie należności podatkowych z kwot, które następnie zostały zwrócone, nie prowadzi do definitywnego wygaśnięcia zobowiązania [b](wyrok NSA z 19 września 2008 r., sygn. akt II FSK 793/07)[/b];

- z przepisu art. 59 § 1 pkt 1 ordynacji podatkowej nie wynika, aby zobowiązanie podatkowe wygasło przez jego zapłatę dokonaną wyłącznie przez podatnika. Zapłaty podatku może bowiem dokonać także osoba trzecia, o ile uczyni to dobrowolnie za podatnika, względnie czując się następcą prawnym, wskazując zobowiązanie, z tytułu którego następuje zapłata [b](wyrok NSA z 18 czerwca 2003 r., sygn. akt 1138/03)[/b] [/ramka]