Nieruchomości: jak kwestionować decyzję komunalizacyjną

W ocenie NSA w przedmiotowej sprawie spółka nie wykazała, że przysługuje jej jakiekolwiek prawo do spornego gruntu i tartaku. Potwierdza to zresztą Janusz Gałkowski, adwokat reprezentujący spółkę przed sądem.

– Zarzucamy organom bałagan, a sami nie posiadamy wielu dokumentów źródłowych – mówił na rozprawie.

Podatki to za mało

– Co prawda spółka nie posiada żadnej decyzji, aktu notarialnego ani orzeczenia, z których wynikałby tytuł prawnorzeczowy do spornej nieruchomości – wyjaśniał Janusz Gałkowski. – Użytkuje ją jednak jak właściciel, opłaca należne podatki, a także ubezpiecza całą nieruchomość – argumentował.

W ocenie NSA (sygnatura akt: I OSK 1504/11) to jednak za mało, aby uznać, że Spółka może skutecznie wszcząć i być stroną postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej.

– Brak tytułu prawnego oznacza brak interesu prawnego – podkreślił NSA.

Jak rozwiązać problem wspólnot

Kwestie funkcjonowania wspólnot gruntowych reguluje ustawa z 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (DzU nr 28, poz. 169 ze zm.). Z danych Ministerstwa Rolnictwa wynika, że na 5,1 tys. wspólnot prawie 3,5 tys. ma nieuregulowany status prawny. Nie wiadomo ani kto je tworzy, ani jakie grunty do wspólnoty należą. To powoduje, że nawet funkcjonująca wspólnota (zarządzana przez spółkę) może mieć problem z udowodnieniem przed sądem, że posiada tytuł prawny do konkretnej nieruchomości. Dlatego rząd przygotował projekt założeń do nowelizacji ustawy o zagospodarowaniu wspólnot. Zakłada on, że zainteresowane osoby, w określonym ustawą terminie, będą mogły składać wnioski o ustalenie, które nieruchomości stanowią wspólnotę gruntową oraz jakie osoby są uprawnione do udziału w takiej wspólnocie. Gdy to postępowanie zakończy się niepowodzeniem, grunty wspólnoty będzie mogła nabyć na własność gmina albo Skarb Państwa.