A.K. zwrócił się do spółki K. zajmującej się przewozami kolejowymi o udzielenie informacji dotyczących kontroli biletów przeprowadzanych w pociągach firmy. Chciał uzyskać m.in. wzory identyfikatorów, upoważniających do kontroli dokumentów przewozowych, liczbę osób posiadających uprawnienia do kontroli biletów a także o wyjaśnienie w jakiś sposób nadawane są numery służbowe kontrolerom.
Spółka K. odpowiedziała, iż – co do za sady – należy do grupy podmiotów zobowiązanych do udostępniania informacji publicznej, jednakże żądane informacje nie stanowią informacji publicznej.
A.K. złożył, więc do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność spółki, podnosząc, że jego wniosek nie został rozpatrzony zgodnie z ustawę o dostępie do informacji publicznej, gdyż nie przekazano mu żądanych informacji ani też nie wydano decyzji o odmowie udzielenia informacji.
Spółka: kontrola to wykonywanie umowy przewozu
W odpowiedzi na skargę, spółka K. wniosła o jej odrzucenie, argumentując, że żądane informacje nie stanowią informacji publicznej, co świadczy o niedopuszczalności skargi, bowiem możliwość kontroli biletów przez przewoźnika związana jest z wykonywaniem umowy przewozu i uprawnienie to pozostaje jedynie w sferze cywilnoprawnej relacji przewoźnika i pasażera, która to relacja nie mieści się w pojęciu „zadań publicznych". Spółka przyznała, iż co prawda realizuje usługi w zakresie publicznego transportu zbiorowego w formie kolejowych przewozów pasażerskich, niemniej jednak czyni to tylko w wykonaniu zawartej z województwem umowy, które w ten sposób wykonuje swoje zadania publiczne.
Do tego stanowiska nie dał się przekonać Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. akt II SAB/WA 362/12), który zobowiązał spółkę do rozpatrzenia wniosku A.K.