Starosta musi zwrócić 425 złotych za kartę pojazdu

WSA 31 stycznia 2014 roku stwierdził bezskuteczność czynności starosty i zasądził na rzecz kierowcy koszty postępowania.

Sąd wyjaśnił, iż w sprawie zwrotu nadpłaty za wydanie karty pojazdu wypowiadał się już Sąd Najwyższy oraz Trybunał Konstytucyjny. Ten ostatni w wyroku z dnia 17 stycznia 2006 r., sygn. akt U 6/04, uznał zapis o opłacie za kartę za niezgodny z przepisami ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. TK wyjaśnił, że niezgodność rozporządzenia z przepisami polega na tym, iż przez zawyżenie wysokości opłaty wykroczono poza zakres upoważnienia zawartego w ustawie. Rozporządzenie bowiem niezgodnie z wytycznymi w formie nakazu uwzględnienia rzeczywistych kosztów związanych z drukiem i dystrybucją karty ustalało opłatę, uwzględniając dodatkowo koszty innych zadań administracji publicznej, których ustawodawca w ogóle nie przewidywał. Dodał, że za kartę pojazdu opłata stała się swoista daninę publiczną o charakterze podatkowym.

Natomiast SN uznał, iż postępowanie o zwrot nadpłaty związanej z opłatą za kartę pojazdu może być prowadzone zarówno w trybie administracyjnym, jak i cywilnym przed sądami powszechnymi.

WSA wyjaśnił, że pomocnym w zakresie ustalenia wysokości kwoty podlegającej zwrotowi jest przepis aktualnie obowiązującego rozporządzenia zgodnie, z którym opłata za kartę pojazdu wynosi siedemdziesiąt pięć złotych. Sąd wyliczył, iż różnica pomiędzy kwotą pięciuset złotych uiszczoną za kartę pojazdu, a kwotą siedemdziesięciu pięciu złotych pobieraną na podstawie rozporządzenia z 2006 roku wynosi czterysta dwadzieścia pięć złotych (III SA/Wr 826/13).

Orzeczenie jest nieprawomocne. Przysługuje na nie skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.