- Organ prowadzący postępowanie administracyjne musi zakomunikować stronie fakty, o których dowiedział się w innym postępowaniu. Czy przepisy ustalają formę, w jakiej powinno nastąpić to zawiadomienie?
Nie.
Zgodnie z art. 77 § 1 kodeksu postępowania administracyjnego (dalej k.p.a.) organ ma obowiązek w wyczerpujący sposób zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy. Kierowanie się tą zasadą oznacza wymóg wykazania, że wydane orzeczenie wynika z materiału dowodowego zgromadzonego w postępowaniu (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 marca 2019 r., sygn. II OSK 1038/17, LEX nr 2648519). W myśl art. 77 § 4 k.p.a. fakty powszechnie znane oraz fakty znane organowi z urzędu nie wymagają dowodu. Fakty znane organowi z urzędu muszą być jednak zakomunikowane stronie.
Czytaj także: Dowody w postępowaniu administracyjnym
Za fakty powszechnie znane należy uznać takie, które są dostępne każdemu człowiekowi myślącemu rozsądnie i posiadającemu przeciętne doświadczenie życiowe (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 14 listopada 2017 r., sygn. II SA/Rz 965/17, LEX nr 2412587). W wyroku NSA z 14 marca 2007 r. (sygn. I OSK 594/06, LEX nr 330449) zwrócono uwagę, że za fakt powszechnie znany można uznać tylko taki fakt, którego nie można obalić dowodem przeciwnym. O tym, czy dana okoliczność może być uznana za fakt powszechnie znany w znaczeniu procesowym decyduje organ prowadzący postępowanie. Faktu, o istnieniu którego nie wie organ, nie można więc uznać za powszechnie znany. Niedopuszczalne jest także takie zakwalifikowanie okoliczności nieznanej stronie i przez nią kwestionowanej.
