Jej podtytuł brzmi „Formy narodowej tożsamości po 1989 roku", co w pierwszej chwili może sugerować, że to panoramiczny przegląd współczesnej sztuki polskiej po ustrojowej transformacji. Nic jednak bardziej mylnego, mimo natłoku zebranych prac kilkudziesięciu artystów różnych generacji z dodatkiem rekonesansu filmowego i teatralnego.
Ewa Gorządek i Stach Szabłowski stworzyli wystawę kuratorską, wybierając tylko jedną perspektywę. Mówią o tym zresztą otwarcie, ujawniając, ze termin „późna polskość" zapożyczyli od artysty i eseisty Tomasza Kozaka dla określenia aktualnej kondycji narodowej tożsamości.