Należą do nich m.in. założyciele Galerii Permafo: Zbigniew Dłubak, Natalia Lech-Lachowicz i Andrzej Lachowicz, którzy w latach 70. dali początek artystycznej fotografii eksperymentalnej, wyrastającej z konceptualizmu. Zbigniew Dłubak udowodnił, że w sztuce fotografii można przekraczać granice konwencji. Tworzył z elementów rzeczywistości niemal abstrakcyjne kompozycje, jak np. w „Ikonsferach", fragmentaryzujących kobiece akty. Zbigniew Dłubak (1921-2005) działał nie tylko w Permafo, które przemieniło Wrocław w centrum awangardy. Był także redaktorem naczelnym ogólnopolskiego miesięcznika „Fotografia", wykładowcą w szkole filmowej w Łodzi, inicjatorem Seminarium Warszawskiego, pracującego nad teorią sztuki; przez ponad 20 ostatnich lat mieszkał w Meudon pod Paryżem.
Natalia LL jest prekursorką feminizmu, a także innych nurtów sztuki: body-artu, konceptualizmu, fotografii aranżowanej. Wiele jej wczesnych prowokacyjnie- erotycznych prac poświęcona jest wizerunkowi kobiety w kulturze popularnej (portrety modelek konsumujących banany, lody itp.) Jedna z nich z cyklu „Sztuka konsumpcyjna" znalazła się na okładce „Flash Art.". Jej artystyczne fotografie były też prezentowane na Biennale w Sao Paulo i w znanych galeriach świata.
Wrocławska retrospektywa obejmuje prace z lat 1945-80. Wielkim autorytetem w powojennym Wrocławiu był pochodzący ze Lwowa Witold Romer (1900-1967). Naukowiec o europejskiej sławie, twórca nowej artystycznej techniki – izohelia w fotografii i założyciel Katedry Fototechniki w 1946 roku na Politechnice Wrocławskiej, jedynej tego typu placówki w Polsce. A także pierwszy prezes Wrocławskiego Towarzystwa Fotograficznego.
Z kręgu Romera wywodziła się Janina Mierzecka, znakomita dokumentalistka życia codziennego i zabytków, jak i Bożena Michalik, założycielka grupy Podwórko (1957-59), poszukującej nowoczesnych środków wyrazów. Ze Lwowa pochodził też Aleksander Krzywobłocki (1901-1979), autor surrealistycznych fotomontaży.
