Retrospektywa Luciana Freuda w Londynie

Odwiedziła ją nawet Kate Middleton, żona księcia Williama. Księżna - absolwentka historii sztuki – była bardzo zainteresowana rozwojem twórczej drogi artysty. Patrzyła na jego prace z podziwem.

Na wystawie można zobaczyć 130 portretów Luciana Freuda, malowanych od lat 40. do ostatniego niedokończonego obrazu „Portrait of the Hound"„ (2011), przedstawiającego jego asystenta Davida Davsona z psem Eli. – Przygotowaliśmy tę ekspozycję jeszcze razem z malarzem. Niestety, Freud zmarł w lipcu zeszłego roku. Ale to żywa wystawa, którą on sam zaplanował, a nie pośmiertny hołd – twierdzi Sandy Nairne, dyrektor Narodowej Galerii Portretu

Freud za życia był jednym z najdroższych brytyjskich malarzem, cieszącym się opinią skandalisty. Jego głośny obraz „Benefits supervisor sleeping" z 1995 roku został sprzedany na aukcji Chriestie's w Nowym Jorku w 2008 roku za 33, 6 mln dol. Dzieło przedstawiające jedną z ulubionych modelek artysty – „Big Sue" (Sue Tilley, pracownicę biura pośrednictwa pracy)  o monstrualnej tuszy, śpiącą na kwiecistej sofie.

- Moja twórczość jest wyłącznie biograficzna. Jest o mnie i o moim otoczeniu – twierdził Freud. I rzeczywiście z zasady malował ludzi z najbliższego kręgu: przyjaciół i rodzinę.  Nie był to wąski krąg. Freud miał 14 dzieci z licznych związków. Wiele z nich ma także artystyczne talenty. Bela jest projektantką mody, Esther – pisarką, David – malarzem, Jane Mc Adams Freud - rzeźbiarką (właśnie prezentuje w londyńskim Freud Museum ogromną portretową rzeźbę ojca).

Na wczesnych obrazach z lat 40. i  50., utrzymanych jeszcze w klimacie surrealizmu,  artysta malował pierwszą żonę Kitty, córkę rzeźbiarza Jacoba Epsteina i drugą - Caroline Blackwood . W latach 50. jego obrazy stawały się coraz bardziej realistyczne i psychologiczne.

Lucian  Freud urodził się w 1922 roku w Berlinie. Jego ojciec architekt Ernst Freud był najmłodszym dzieckiem Zygmunta, słynnego twórcy psychoanalizy. Imię odziedziczył po matce Lucie. Jako dziecko wyemigrował wraz z rodzicami  do Wielkiej Brytanii, gdy w 1933 w Niemczech do władzy doszedł Hitler (Freudowie mieli żydowskie korzenie). W 1939  dostał obywatelstwo brytyjskie.

O relacjach ze sławnym dziadkiem nie wiadomo zbyt wiele. Podobno w dzieciństwie Luciana, Zygmunt Freud zauważył jego artystyczne predyspozycje i podarował mu reprodukcję Breughla. Twórca psychoanalizy zmarł, gdy Lucian miał 17 lat. W sztuce artysty nie brakuje pokrewnych zainteresowań - fascynacji marzeniami sennymi i psychoanalitycznej obserwacji popędów, określających ludzką naturę.

Malarz często przedstawiał postacie pogrążone we śnie, co z jednej strony podkreśla ich bezpruderyjną cielesność, z drugiej ujawnia sferę podświadomości. Bezbronna nagość i  sen pokrewny śmierci tłumaczą także przydomek „Ingresa egzystencjalizmu", nadany artyście przez krytyków.

Luciana Freuda porównuje się często do Francisa Bacona, z którym się przyjaźnił. Sztukę obydwu malarzy zbliża nie tyle podobieństwo stylu, ile tematyka - zainteresowanie ciałem i seksualnością człowieka

Freuda zawsze interesowała „naga prawda" o fizyczności, psychice i naturze człowieka, a nie wyidealizowany wizerunek. Ciało człowieka traktował z taką bezpośredniością, jak całą naturę (z równą pasją malował zresztą rośliny i bujne ogrody).

Nad obrazami pracował długo. Nad portretem matki 4  tys. godzin. Sesje z nią były próbą wyrwania jej z depresji po śmierci męża.