Wołodyjowski wróci do Lipkowa

Lip­ków, to nie­wiel­ka wieś położona kil­ka ki­lo­me­trów na za­chód od ro­ga­tek War­sza­wy. Sły­nie z kla­sy­cy­stycz­ne­go, jed­no­na­wo­we­go ko­ścio­ła, obok nie­go znaj­du­je się XVIII-­wiecz­ny mu­ro­wa­ny dwór ba­ro­ko­wy.

Od trzech lat ko­ściół stoi pu­sty. Na oł­ta­rzu je­dy­nie fi­gu­ra Chry­stu­sa, ze ścian pła­ta­mi od­pa­da far­ba. Msze od­by­wa­ją się w po­sta­wio­nym obok ba­ra­ku.

Jesz­cze dwa la­ta te­mu po­przed­ni pro­boszcz brał pod uwa­gę  wy­bu­rze­nie tej jed­nej ze star­szych świą­tyń na Ma­zow­szu. Ten po­mysł spo­tkał się z ostrą re­ak­cją kon­ser­wa­to­ra i mi­ło­śni­ków za­byt­ków. Szcze­gól­nie roz­sier­dził ich fakt wy­bu­rze­nia XIX-wiecz­nej ka­plicz­ki.

Ra­to­wa­nie ko­ścio­ła

Od pół­to­ra ro­ku pa­ra­fią św. Ro­cha za­rzą­dza nowy ksiądz  – To­masz So­biec­ki – któ­ry wcze­śniej pra­co­wał w Wyż­szym Me­tro­po­li­tal­nym Se­mi­na­rium Du­chow­nym w War­sza­wie.

Uda­ło mu się za­trzy­mać de­gra­da­cję obiek­tu i roz­po­cząć re­wi­ta­li­za­cję świą­ty­ni oraz po­bli­skie­go dwor­ku.

Pa­ra­fia otrzy­ma­ła 150 tys. zł do­ta­cji z Mi­ni­ster­stwa Kul­tu­ry oraz 50 tys. z Urzędu Marszałkowskiego Mazowsza. –  Z tych środ­ków wy­ko­na­na zo­sta­ła izo­la­cja i wzmoc­nio­no fun­da­men­ty ko­ścio­ła oraz czę­ścio­wo dwor­ku. Fun­da­men­ty wzmoc­nio­ne są na­sy­pem z zie­mi, a te­ren wo­kół obiek­tu ska­na­li­zo­wa­ny – in­for­mu­je  ks. To­masz So­biec­ki.

Pra­ce te by­ły prze­pro­wa­dzo­ne pod nad­zo­rem kon­ser­wa­to­ra.  – Zo­sta­ły pra­wi­dło­wo wy­ko­na­ne i ode­bra­ne – po­twier­dza Agniesz­ka Żu­kow­ska, rzecz­nik wo­je­wódz­kie­go ma­zo­wiec­kie­go kon­ser­wa­to­ra za­byt­ków.

To jed­nak do­pie­ro po­czą­tek prac, któ­re ma­ją za­by­tkowi dać nowe życie.

– W ko­lej­nym eta­pie mu­si­my osu­szyć oby­dwa obiek­ty, uzu­peł­nić ubyt­ki, wy­mie­nić dach. Te­raz kościół jest kry­ty drew­nia­nym gon­tem. W przy­szło­ści chcie­li­by­śmy po­ło­żyć na nim mie­dzia­ną bla­chę – zapowiada ksiądz Sobiecki.

Jest na to szan­sa. Pa­ra­fia wy­stą­pi­ła do Mi­ni­ster­stwa Kul­tu­ry o do­dat­ko­we do­ta­cje prze­zna­czo­ne na ra­to­wa­nie za­byt­ków. Mi­ni­ster­stwo Kul­tu­ry po­zy­tyw­nie za­opi­nio­wa­ło wnio­sek na   950 tys. zł. Na ra­zie jed­nak nie wia­do­mo, kie­dy te środ­ki zostaną prze­ka­za­ne.

– Je­że­li bę­dą pie­nią­dze, w cią­gu dwóch, trzech lat moż­na zakończyć re­wi­ta­li­za­cję. Je­że­li ich nie bę­dzie, po­trwa to wszystko ok. 10 – 15 lat – oce­nia pro­boszcz.

Duch Sien­kie­wi­cza

Lip­ków to miej­sce wy­jąt­ko­we, bo zwią­za­ne z tra­dy­cją sien­kie­wi­czow­ską.

W 1880 r. wła­ści­cie­la­mi dóbr lip­kow­skich był Ka­zi­mierz Szet­kie­wicz, teść Hen­ry­ka Sien­kie­wi­cza.  Niewy­klu­czo­ne, że pi­sarz również by­wał w tym miej­scu.

Pew­ne jest, że umiej­sco­wił tu sce­ny z po­wie­ści „Ogniem i mie­czem".  – Oj­ciec Szet­kie­wi­cza był pier­wo­wzo­rem Za­gło­by – mó­wi ks. So­biec­ki.

W Lip­ko­wie umie­ścił też po­je­dy­nek Bo­hu­na z Wo­ło­dy­jow­skim. A do­pie­ro na po­cząt­ku lat 20. zo­sta­ła zbu­rzo­na karcz­ma, w któ­rej Za­gło­ba z kom­pa­nią miał ra­czyć się mio­dem i wi­nem. Dla­te­go ksiądz To­masz So­biec­ki chce stwo­rzyć w dwor­ku izbę pa­mię­ci Sien­kie­wi­cza.

– Być mo­że w przy­szło­ści uda­ło­by się od­two­rzyć tak­że karcz­mę – ma­rzy pro­boszcz.

W Lip­ko­wie chciał­by on wy­bu­do­wać ośro­dek kul­tu­ral­no-re­li­gij­ny dusz­pa­ster­stwa ro­dzin, z do­mem re­ko­lek­cyj­nym. W tym ro­ku pa­ra­fia bę­dzie ob­cho­dzi­ła ju­bi­le­usz 60-le­cia ist­nie­nia.