Pewnie, że większość informacji wpuszczamy jednym uchem, drugim natychmiast je wypuszczając, ale nikt nie zaryzykuje dziś stwierdzenia, że homo medius to gatunek odznaczający się szczególną odpornością na stres, uosobienie zdrowia psychicznego i harmonii. A skoro permanentne śledzenie coraz szybszego i coraz intensywniejszego przekazu może źle wpływać na jakość życia człowieka pod każdą szerokością geograficzną, cóż rzec o Polsce? Wszak media u nas, zwłaszcza elektroniczne, bardzo niechętnie pełnią naturalną w innych demokracjach rolę surowego obserwatora działań władzy, dużo chętniej wprowadzając sztuczny zamęt, niż odpowiadając na najważniejsze pytania Polaków, dużo sprawniej rozpylając dymne zasłony wokół zaniechań i wpadek tej władzy, niż rozjaśniając obraz jej działań.

Feusette dzieli się obszernie swymi zapiskami:

Głos w debacie publicznej zabiera Jacek Żakowski. „Napadł mnie popularny portal. Bez ogródek i na pierwszej stronie. Brutalnie i niesłusznie. Za co? Za spodnie. Konkretnie za krótkie spodnie" – pisze w „Polityce", ale błyskawicznie cytuje go „GW" (…) czy wychodząc prywatnie do sklepu, smażył się jak bogobojna Iranka pod czujnym okiem ajatollahów miejskiego dreskodu?" – pyta współautor „Poradników inteligenta". „W końcu czerwca w urzędach pracy zarejestrowanych było blisko 2 mln bezrobotnych. To 8 proc. więcej niż rok wcześniej" – pisze „Dziennik Gazeta Prawna", ale tego raczej nikt nie zacytuje.

A nie prawda. „Uważam Rze” zacytowało, teraz my zacytujemy i już jesteśmy bliżej prawdziwego życia. A oni? Cóż niech walczą o emancypację… gaci.