Choć rzecznik praw obywatelskich nie kwestionuje samego pomysłu wprowadzenia możliwości pozasądowego rozwiązania małżeństwa (ograniczonego do spraw niespornych, w których małżonkowie nie posiadają małoletnich dzieci), to zwraca uwagę na konieczność ulepszenia zawartych w ustawie bezpieczników.
Zgodnie z projektem nowelizacji kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz niektórych innych ustaw, małżeństwo, z co najmniej rocznym stażem nieposiadające wspólnych małoletnich dzieci, będzie mogło się zakończyć, po złożeniu oświadczenia o zupełnym i trwałym rozkładzie pożycia przed kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego.
Unieważnienie rozwodu tylko z uwagi na dobro rodziny
Rzecznik ma wątpliwości, czy kierownik USC będzie posiadał kompetencję do oceny, czy między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia. Jego zdaniem dyskusyjna jest także regulacja zawarta w proj. art. 58[3] § 3 k.r.o. Zgodnie z tym przepisem unieważnienie rozwodu pozasądowego może nastąpić, jeżeli za dalszym trwaniem małżeństwa przemawia dobro rodziny i wyłącznie z określonych przyczyn, m.in. gdy jeden z małżonków w chwili składania oświadczenia o rozwiązaniu małżeństwa działał w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli, działał pod wpływem groźby bezprawnej albo pod wpływem błędu.
– Zatem jeżeli sąd rozpoznający sprawę oceni, że utrzymywanie małżeństwa nie sprzyja dobru rodziny, to rozwód pozasądowy, nawet gdy oświadczenie woli jednego z małżonków obarczone było poważną wadą, w tym wywołaną celowo przez drugiego z małżonków, nie zostanie unieważniony – zwraca uwagę prof. Marcin Wiącek.
Zgodnie z projektowanym art. 58[2] § 2 k.r.o. rozwód pozasądowy wywołuje skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy rozkładu pożycia. Zatem w przypadku uznania przez sąd, że pomimo iż oświadczenie jednego z małżonków było obarczone wadami uzasadniającymi unieważnienie rozwodu pozasądowego, lecz za dalszym trwaniem małżeństwa nie przemawia dobro rodziny, to małżonek, który złożył wadliwe oświadczenie, zostanie pozbawiony możliwości dochodzenia alimentów od drugiego małżonka na zasadach określonych w art. 60 § 2 k.r.o.