Treść dostępna jest dla naszych prenumeratorów!
Kontynuuj czytanie tego artykułu w ramach e-prenumeraty Rzeczpospolitej. Korzystaj z nieograniczonego dostępu i czytaj swoje ulubione treści w serwisie rp.pl i e-wydaniu.
Zatrudnienie cudzoziemca nie zawsze jest skomplikowane
Obowiązki związane z przyjęciem do pracy cudzoziemca - obywatela Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego niewiele się różnią od tych przy zatrudnianiu Polaka. Tak przy nawiązywaniu etatu, jak i umowy cywilnoprawnej.
Zatrudnianie cudzoziemców w Polsce może się wydawać trudnym i skomplikowanym przedsięwzięciem. Wielu pracodawcom kojarzy się z obowiązkiem dopełnienia szeregu niejasnych formalności i wizją kary za popełnienie nawet najmniejszego błędu. Są jednak sytuacje, w których zatrudnienie cudzoziemca nie różni się prawie niczym od zatrudnienia obywatela polskiego. Tak jest wtedy, kiedy chcemy zatrudnić obywatela Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego.
Obywatelstwo unijne posiada każdy obywatel państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Obywatele Europejskiego Obszaru Gospodarczego to osoby posiadające obywatelstwo państw należących do Porozumienia Europejskiego Obszaru Gospodarczego – poza obywatelami państw Unii Europejskiej są to obywatele Norwegii, Islandii i Lichtensteinu. Zgodnie z ustawą z 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (tekst jedn. DzU z 2023 r., poz. 519 ze zm.), cudzoziemcem jest każda osoba, która nie posiada polskiego obywatelstwa. Mimo że obywatele UE i EOG są cudzoziemcami, to mogą przebywać i pracować w Polsce na szczególnych, preferencyjnych warunkach.
Pozostało 92% artykułu
