W świetle nowelizacji kodeksu pracy w przypadku wdrożenia pracy zdalnej i hybrydowej na ogólnych zasadach lub uprzednio wprowadzonej telepracy pracodawcy są narażeni na ponoszenie podwójnych wydatków – wynikających z zatrudniania osób zarówno zdalnie, jak i stacjonarnie (np. zapewnienie sprzętu, środków komunikacji itp.). Jako alternatywę ustawodawca przewidział możliwość świadczenia tzw. okazjonalnej pracy zdalnej, która jest rozwiązaniem mniej sformalizowanym i tańszym, ale może być świadczona w znacznie mniejszym zakresie. W założeniu ma ona bowiem charakter incydentalny i doraźny i co do zasady, choć przepisy tego nie wykluczają, jest stosowana alternatywnie, a nie obok pracy zdalnej.