Ustawa o mowie nienawiści. Zastępca Adama Bodnara o ruchu Andrzeja Dudy: przedłożył interes partyjny nad społeczny

Co zawiera ustawa o mowie nienawiści

Zgodnie z nowelizacją publicznie znieważanie grupy ludności albo konkretnej osoby lub naruszenie nietykalności cielesnej innej osoby z powodu przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, wyznaniowej, bezwyznaniowości, niepełnosprawności, wieku, płci lub orientacji seksualnej, miało podlegać grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do dwóch lat. Karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat zagrożone było stosowanie przemocy lub groźby bezprawnej wobec osoby lub grupy osób z powodu takich uprzedzeń. Natomiast do 3 lat za kratami miało grozić osobom publicznie propagującym nazistowski, komunistyczny, faszystowski lub inny totalitarny ustrój państwa lub nawołującym do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych lub ze względu na bezwyznaniowość, niepełnosprawność, wiek, płeć lub orientację seksualną.

Jak informowaliśmy na łamach „Rzeczpospolitej”, uchwalona ustawa miała modyfikować art. 119 § 1 k.k. (przemoc lub groźba bezprawna z powodu dyskryminacji) i w art. 257 k.k. (napaść z pobudek dyskryminacyjnych), gdzie w miejscu obecnie obowiązującego sformułowania „z powodu jej przynależności” znaleźć miało się określenie „z powodu przynależności”. Usunięcie zaimka „jej” mogło mieć duże znaczenie dla stosowania przepisów. W założeniu autorów pozwoli to na objęcie ochroną nie tylko osób przynależących do grupy szczególnie chronionej lub mającej daną cechę, ale również osób posiadających pewną więź z grupą lub cechą, mimo że same tej cechy nie posiadają. Chodzi np. o osoby wspierające prawa danej mniejszości.

Czytaj więcej

Prawo karne

Reforma przepisów o mowie nienawiści. Organizacje społeczne wskazują, co należy poprawić

Ustawa o mowie nienawiści to krok w dobrą stronę, który wzmocni ochronę osób dyskryminowanych. Ni...

Dlaczego Andrzej Duda zakwestionował ustawę o mowie nienawiści

Prezydent Andrzej Duda kwestionuje m.in. publicznoprawny tryb ścigania przestępstw tj. z urzędu, co oznacza, że postępowania będą wszczynane nawet wbrew intencjom pokrzywdzonego.

„Biorąc pod uwagę, że nowo wprowadzone przesłanki dyskryminacyjne nie odnoszą się zasadniczo, jak obecnie, do sfery idei, a do sfery biologii, jako cechy bardzo indywidualnej, nie dotykają w takim stopniu interesu publicznego, a dodatkowo są szeroko ocenne” - twierdzi prezydent we wniosku do TK.

Według Andrzeja Dudy, „penalizacja kolejnych przesłanek dyskryminacyjnych – ze względu na jej intensywność, nieokreśloności i publicznoskargowy tryb ścigania”, może być sprzeczna z interesem publicznym i naruszać chronioną przez Konstytucję RP wolność słowa.