Sąd Najwyższy odpowiadał właśnie na pytanie: czy skorzystanie z instytucji czynnego żalu jest możliwe po ujawnieniu czynu i wszczęciu wobec sprawcy postępowania karnego skarbowego.
Sprawa jest ważna, bo dotyczy setek tysięcy podatników, którzy świadomie lub nie zaniedbują obowiązki podatkowe. Pytający sąd okręgowy, który właśnie sprawą jednego z nich się zajmował, uważał, że artykuł kodeksu karnego skarbowego regulują cy tę kwestię jest rozbieżnie interpretowany, a orzecznictwo Sądu Najwyższego nie podejmowało próby głębszej analizy jego wykładni.
Tym razem SN sprawę przesądził jednoznacznie: jeżeli zachowanie sprawcy wypełniało znamiona również innych czynów, to odpada możliwość oceny tego zachowania pod kątem korekty deklaracji i czynnego żalu (sygnatura akt: I KZP 3/12).
Wszystko zaczęło się od sprawy Piotra M. oskarżonego w sierpniu 2011 r. o oszustwo podatkowe. Dwa miesiące później sąd jednak umorzył jego sprawę. Powołał się przy tym między innymi na art. 16a i 17 kodeksu karnego skarbowego. Pierwszy stanowi, że nie podlega karze za przestępstwo (wykroczenie) skarbowe ten, kto złożył prawnie skuteczną korektę deklaracji podatkowej wraz z uzasadnieniem przyczyny korekty i w dodatku w całości uiści zaległą należność. Drugi reguluje warunki dobrowolnego poddania się karze.
Postanowienie o umorzeniu zaskarżył prokurator.
