Zagadnienie to regulują przepisy art. 50a i 130a ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych i administracji w sprawie usuwania pojazdów. Zgodnie z art. 50a. ust. 1 ustawy straż gminna (miejska) może usunąć z drogi pojazd pozostawiony bez tablic rejestracyjnych lub taki, którego stan wskazuje na to, że nie jest używany. Koszty tej operacji pokrywa właściciel lub posiadacz takiego samochodu.
Usunięty z drogi pojazd właściciel (posiadacz) powinien odebrać na wezwanie gminy najpóźniej w terminie sześciu miesięcy od dnia usunięcia. W sytuacji, gdy nikt się po takie auto nie zgłosi, uważa się je za porzucone „z zamiarem wyzbycia”. Taki samochód (inny środek lokomocji) przechodzi na własność gminy z mocy ustawy. Pojazd przechodzi w terminie sześciu miesięcy na własność gminy również w sytuacji, gdy w tym terminie nie udało się ustalić jego właściciela (posiadacza).
Natomiast na podstawie art. 130a ust. 4 ww. ustawy strażnik gminny (miejski) ma prawo do podejmowania decyzji o przemieszczeniu lub usunięciu pojazdu z drogi na koszt właściciela w sytuacji pozostawienia pojazdu w miejscu, gdzie jest to zabronione i utrudnia ruch lub w inny sposób zagraża bezpieczeństwu. W takiej sytuacji jest on odholowywany przez jednostkę wyznaczoną przez starostę i umieszczany na wyznaczonym przez starostę parkingu strzeżonym do czasu uiszczenia opłaty za jego usunięcie i parkowanie. Wysokość opłat za usunięcie i parkowanie pojazdu określa rada powiatu. Samochód wydaje się z parkingu strzeżonego po przedstawieniu dowodu uiszczenia stosownej opłaty.
Zgodnie natomiast z § 5 rozporządzenia w sprawie usuwania pojazdów podmiot, który wydał polecenie usunięcia pojazdu, powiadamia o tym niezwłocznie:
- komendanta powiatowego policji ze wskazaniem parkingu strzeżonego, na którym umieszczono pojazd;
