Parkowanie: Czy wiozący niepełnosprawnego płaci za postój w strefie płatnego parkowania

Mój ojciec jest osobą niepełnosprawną, kilka razy w tygodniu przywożę go na zabiegi medyczne do lecznicy zlokalizowanej w obrębie poszerzonej niedawno strefy płatnego parkowania w Warszawie. Lecznica nie ma własnego parkingu, a w okolicy są  tylko cztery, niemal zawsze zajęte miejsca postojowe dla niepełnosprawnych. Czy w takiej sytuacji mam prawo do bezpłatnego parkowania na innym miejscu niż koperta?

– pyta czytelniczka

W Warszawie inwalidzi mogą bezpłatnie parkować w całym mieście na wyznaczonych miejscach, tzw. kopertach. Dotyczy to także strefy płatnego parkowania. Dokumentem, który do tego uprawnia jest tzw. europejska karta parkingowa osoby niepełnosprawnej – jasnoniebieska ze znakiem wózka inwalidzkiego na jednej stronie oraz zdjęciem i nazwiskiem inwalidy po drugiej stronie. Należy ją umieszczać na czas postoju za przednią szybą pojazdu, w takim miejscu i w taki sposób, by możliwe było odczytanie jej daty ważności, numeru oraz organu wydającego, czyli do góry stroną bez zdjęcia. Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 takie same uprawnienia karta daje osobie kierującej pojazdem, która sama nie jest niepełnosprawna, ale przewozi osobę o obniżonej sprawności ruchowej.

Kartę parkingową wydaje, za opłatą 25 zł, starostwo lub urząd gminy na podstawie orzeczenia wydanego przez zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności. Orzeczenie może dotyczyć niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności lub wskazań do ulg i uprawnień, ale musi zawierać wskazanie, że legitymująca się nim osoba może otrzymać kartę parkingową.

Niebieska karta w strefie nie wystarczy

Sama karta parkingowa nie daje jednak prawa do bezpłatnego parkowania na innych miejscach niż koperty. Tak jest w Warszawie, ale też w wielu innych miastach posiadających płatne strefy. Ich radni wprowadzili dodatkowy wymóg: posiadania przez osobę niepełnosprawną abonamentu lub karty (zwykle dodatkowo płatnych) przyznawanych przez urząd gminy lub zarząd dróg inwalidom oraz ich opiekunom spełniającym określone kryteria.

Jak jest w Warszawie? Ustalając strefy płatnego parkowania stołeczni radni zdecydowali, że po spełnieniu pewnych warunków niepełnosprawni nie muszą płacić za parkowanie także na zwykłych miejscach postojowych w płatnej strefie. Warunki te określa uchwała Nr XXXVI/1077/2008 Rady miasta stołecznego Warszawy z 26 czerwca 2008 roku w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania, wysokości stawek opłaty za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie, wysokości opłaty dodatkowej oraz określenia sposobu pobierania tych opłat zmieniona uchwałami: Nr XLVII/1455/2009 Rady miasta stołecznego Warszawy z 15 stycznia 2009 r., Nr XXI/400/2011 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z 25 sierpnia 2011 r., Nr XLV/1194/2012 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z 18 października 2012 r.  Zasady ustalone przez radnych doprecyzowało zarządzenie nr 942 Dyrektora Zarządu Dróg Miejskich z dnia 7 stycznia 2013 r. wprowadzające tekst jednolity „Zasad pobierania opłat za parkowanie pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania niestrzeżonego w Warszawie" z późn. zm.

Za postój w warszawskiej strefie płatnego parkowania nie płacą m.in. osoby kierujące samochodem osobowym lub innym pojazdem samochodowym o dopuszczalnej masie całkowitej do 2,5 tony, oznaczonym kartą N+, jeżeli jednocześnie:

1. posiadają orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności i są właścicielami, współwłaścicielami lub użytkownikami na podstawie odpłatnej czynności cywilno-prawnej lub umowy użyczenia zawartej w formie aktu notarialnego, której są stroną,

2. posiadają orzeczenie o niepełnosprawności lub o stopniu niepełnosprawności powodującym istotne trudności w samodzielnym poruszaniu się i są właścicielami, współwłaścicielami lub użytkownikami na podstawie odpłatnej czynności cywilno-prawnej lub umowy użyczenia zawartej w formie aktu notarialnego, której są stroną,

3. są  rodzicami i opiekunami prawnymi osób niepełnosprawnych, których niepełnosprawność potwierdzona jest w orzeczeniu o niepełnosprawności lub o stopniu niepełnosprawności niezdolnych do samodzielnej egzystencji w rozumieniu art. 4 ust. 4 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, podczas przewozu tych osób. Rodzic lub opiekun też musi być właścicielem, współwłaścicielem lub użytkownikiem auta na podstawie odpłatnej czynności cywilno-prawnej lub umowy użyczenia zawartej w formie aktu notarialnego.

Wynika z tego, że z uprawnień do darmowego parkowania poza kopertą może korzystać  osobiście niepełnosprawny, jeśli posiada prawo jazdy i  auto oznaczone kartą N+.  Kartą taką może być także oznaczone auto należące do rodzica lub opiekuna prawnego niepełnosprawnego. Wtedy i on może za darmo parkować w całej strefie. Jednak córka niepełnosprawnego nie mieści się w żadnej z tych grup, więc nawet jeśli to ona wozi niepełnosprawnego ojca, nie otrzyma karty N+.

Użyczenie pozwoli zdobyć kartę

To ograniczenie nie będzie przeszkodą, jeśli wymagający opieki i przewozu rodzic ma ważne prawo jazdy. Wtedy bowiem można zawrzeć z nim umowę użyczenia własnego pojazdu, koniecznie w formie aktu notarialnego. Wtedy rodzic będzie mógł wystąpić o kartę N+ na swoje nazwisko i spełni wymagania określone w jednym z dwóch pierwszych punktów.

Wniosek o kartę N+ niepełnosprawny może złożyć osobiście lub przez osobę, którą do tego upoważni. Z zarządzenia Dyrektora Zarządu Dróg Miejskich wynika, że upoważnienie może być napisane na zwykłej kartce papieru, jeśli dotyczyć będzie członka najbliższej rodziny pozostającego we wspólnym gospodarstwie domowym. Upoważnienie dla pozostałych osób, a więc także dla dziecka mieszkającego osobno, powinno być  potwierdzone przez notariusza.

Do wniosku trzeba dołączyć komplet dokumentów:

• dowód osobisty lub inny dokument potwierdzający tożsamość,

• prawo jazdy niepełnosprawnego, rodzica lub opiekuna prawnego,

• dowód rejestracyjny pojazdu, na który wystawiona będzie „Karta N+",

• odpłatną umowę cywilno-prawną lub umowę użyczenia.

• ważną kartę parkingową,

• dokument potwierdzający niepełnosprawność:

Sprawdzą oszusta

Wielu kierowców bezprawnie korzysta z miejsc postojowych dla niepełnosprawnych. Za szybą samochodu zostawiają karty parkingowe należące do zmarłych inwalidów albo podrobione. Często parkowanie nie ma związku z przewozem osoby nieprawnej ruchowo.

Sejm chce to ukrócić. Trwają prace nad nowelizacją Prawa o ruchu drogowym, która przewiduje, że karty parkingowe będą wydawane na maksymalnie pięć lat, a poza tym będą ewidencjonowane w centralnym rejestrze kierowców i pojazdów (CEPiK). Pozwoli to kontrolującym szybciej zweryfikować uprawnienia osoby posługującej się kartą.