Zgodnie z art. 2 pkt 19 ustawy o VAT rolnikiem ryczałtowym jest rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.
Według Izby Skarbowej w Gdańsku (pismo z 27 września 2006 r., PI/005-1144/05/P/06) z przywołanej definicji rolnika ryczałtowego wynika, że „zastrzeżenie dotyczące nieprowadzenia ksiąg rachunkowych przez rolnika dotyczy wyłącznie działalności rolniczej, z którą wiąże się zwolnienie przedmiotowe w podatku od towarów i usług, a nie całokształtu jego działalności”. Gdyby intencją ustawodawcy było obostrzenie tego warunku i rozszerzenie na całokształt działalności, to ustawodawca użyłby w definicji określenia »z wyjątkiem podatnika«, a nie, jak użył, »z wyjątkiem rolnik«” – argumentowała izba. Oznaczałoby to, że czytelnik może zachować status rolnika ryczałtowego z działalności rolniczej, mimo że jednocześnie prowadzi księgi rachunkowe dla działalności gospodarczej.
Odrębną kwestią jest jednak to, czy – w świetle przepisów ustawy o rachunkowości – prowadząc księgi rachunkowe dla firmy, przedsiębiorca nie powinien ujmować w nich również przychodów z działalności rolniczej. To oznaczałoby, że również jako rolnik jest obowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Ustawa o rachunkowości nie przewiduje możliwości ujmowania – przez jednostkę prowadzącą księgi rachunkowe – tylko niektórych operacji, związanych z jednym rodzajem działalności, a pomijanie innych zdarzeń, związanych np. z działalnością rolniczą. Stąd zastosowanie się do interpretacji izby może być ryzykowne. Czytelnik, chcąc mieć pewność, że przysługuje mu w takiej sytuacji status rolnika ryczałtowego, powinien zwrócić się o wydanie indywidualnej interpretacji w swojej sprawie.
