[b]Tak stwierdził WSA w Gdańsku w wyroku z 18 lutego 2010 r. (I SA/Gd 892/09).[/b]
Samorządowe kolegium odwoławcze utrzymało w mocy decyzję wójta ustalającą podatek rolny. Naliczono go od gruntów znajdujących się w trwałym zarządzie podatnika. Nie godząc się z takim rozstrzygnięciem, podatnik wywiódł skargę do WSA. Jego zdaniem wspomniane grunty zostały wyłączone spod ustawy o podatku rolnym.
Sąd przypomniał, że w myśl art. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=84D55E82E3DFB2166FF93D225D88DCE1?id=182467]ustawy o podatku rolnym[/link] opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.
Również art. 1a ust. 3 pkt 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=182297]ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych[/link] definiuje jako użytki rolne grunty sklasyfikowane w ten sposób w ewidencji gruntów i budynków. W sprawie jest bezsporne, że grunty objęte zaskarżoną decyzją we właściwej ewidencji zostały sklasyfikowane jako użytki rolne.
Zgodnie zaś z art. 21 ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=33047D54203CB61874F0252CCB30896B?id=180148]prawa geodezyjnego i kartograficznego[/link] podstawę wymiaru podatków stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów. [b]Dane zamieszczone w ewidencji gruntów i budynków mają dla organów podatkowych charakter wiążący.[/b]
