Z braku innego unormowania w umowie los zadatku jest określony w art. 394 kodeksu cywilnego. Jeżeli chodzi o zaliczkę, jej zwrot jest uregulowany w przepisach k.c. o wykonywaniu umów wzajemnych.
Gdy umowa została wykonana, zadatek jest zaliczany na poczet świadczenia strony, która go dała.
Gdy strony rozwiązały umowę, zadatek powinien być zwrócony, a obowiązek zapłaty sumy dwukrotnie wyższej odpada. To samo dotyczy wypadku, gdy niewykonanie umowy jest skutkiem okoliczności, za które żadna ze stron nie ponosi odpowiedzialności albo za które ponoszą odpowiedzialność obie strony.
Inaczej ma się sprawa, gdy nie dochodzi do wykonania. Dlatego też w umowie należy jasno określić, o co stronom chodzi.
W art. 394 kodeksu cywilnego stwierdza się, że z braku odmiennego zastrzeżenia umownego albo zwyczaju [b]zadatek dany przy zawarciu umowy ma to znaczenie, że w razie niewykonania umowy przez jedną ze stron druga strona może bez wyznaczenia terminu dodatkowego od umowy odstąpić i otrzymany zadatek zachować, a jeżeli sama go dała, może żądać sumy dwukrotnie wyższej.[/b]
