Poradnik pacjenta: jak przygotować wniosek o odszkodowanie

Na co powinien zwrócić uwagę pacjent lub rodzina zmarłego, którzy składają wniosek o odszkodowanie?

Piotr Kulik, radca prawny, przewodniczący kujawsko-pomorskiej komisji ds. orzekania o zdarzeniach medycznych:

Wymagania formalne dla takiego wniosku ustala szczegółowo art. 67d ustawy o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta. Zainteresowany musi więc podać m.in. wiele danych dotyczących pacjenta, dane szpitala, wskazać reprezentanta spośród spadkobierców, uzasadnić wniosek, wskazać źródła zdarzenia czy propozycję odszkodowania  i zadośćuczynienia. Wniosek należy opłacić kwotą 200 zł oraz załączyć do niego koniecznie dowody, jakie są w posiadaniu składającego, a które mają uprawdopodobnić samo zdarzenie. Oczywiście komisja rozpoznaje tylko te wnioski, które spełniają wszystkie wymagania formalne wynikające z ustawy, a odnoszące się do zdarzeń zaistniałych po 1 stycznia 2012 r. Dla wielu osób nie jest to takie łatwe, dlatego komisje w całym kraju umieściły na stronach internetowych – dla ułatwienia – stosowne formularze. To jednak, czy wniosek jest prawidłowy, nie zależy od tego, czy pacjent przygotował go na wskazanym formularzu. To tylko pomoc dla osób przygotowujących wniosek.

Z jakiego powodu komisja może odrzucić wniosek? W jakich przypadkach kujawsko-pomorska komisja zwraca dokumenty?

Zgodnie z przepisem zwracany jest wniosek niekompletny lub nienależycie opłacony. Brak któregokolwiek z ustawowych elementów wniosku uzasadnia jego zwrot bez rozpatrzenia. Z dotychczasowej praktyki wynika, że najczęściej komisja nie rozpatrywała wniosków, które dotyczyły zdarzeń  sprzed 1 stycznia 2012 r., a więc sprzed wejścia w życie przepisów o komisjach. Często także brakuje w dokumentach  danych, które są niezbędne.

Ile takich wniosków komisja odrzuciła?

Dotychczas prawie połowa wniosków była zwracana. Wyraźnie jednak coraz mniej dokumentów pacjenci przygotowują nieprawidłowo. Być może dzięki temu, że mogą skorzystać z gotowych wzorów formularza.

Czy przepisy pozwalają na to, aby pacjent występował przed komisją z pełnomocnikiem?

Mimo że są w tej kwestii wątpliwości, uważam, że nie ma przeszkód do działania przez każdą ze stron z pełnomocnikiem. Oczywiście muszą być w tym przypadku  spełnione wszelkie wymagania dotyczące oceny prawidłowości ustanowienia pełnomocnika z opłatą.

Jeśli orzeczenie nie zostanie wydane w ciągu ustawowych czterech miesięcy, to z jakiego powodu? Chodzi o to, z jakimi opóźnieniami powinni liczyć się pacjenci?

Rzeczywiście, w ustawie zostało zapisane, że komisja wydaje orzeczenie nie później niż w terminie czterech miesięcy od dnia złożenia wniosku. Dotychczas udawało się dotrzymać tego terminu. Napływających wniosków jest jednak coraz więcej. Liczba członków komisji się jednak nie zmienia, a to powoduje, że najprawdopodobniej może dojść do stopniowego wydłużania terminu wydania orzeczenia. Trzeba pamiętać, że składy komisji coraz częściej zwracają się po opinię do biegłych, którzy powinni możliwie szybko je wydać. Komisja nie ma jednak uprawnień do narzucenia czasu wykonania opinii, może tylko ustalić z biegłym ten termin. Trzeba tu także uwzględnić szybkość pracy komisji. Członkowie tego ciała poza tym, że  na co dzień wykonują inne obowiązki zawodowe, są zaangażowani, jak każdy z nas, w sprawy życiowe. Zebranie zaś w jednym terminie czterech osób z terenu województwa, a nawet spoza niego, bywa trudne.