Pacjent jest narażany na niebezpieczeństwo z powodu braku serwisu sprzętu medycznego

Konflikt w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Częstochowie ukazuje problem zamiatany od dawna pod dywan. Tam 140 lekarzy złożyło wypowiedzenia m.in. dlatego, że byli zmuszeni leczyć pacjentów na niesprawnym i przestarzałym sprzęcie medycznym. Dołączą do nich ordynatorzy.

– Tomograf komputerowy od dłuższego czasu nie działa, a reszta aparatury nie jest serwisowana. Nie możemy narażać siebie na ryzyko popełnienia błędu, a pacjentów na niebezpieczeństwo – mówi Grażyna Cebula-Kubat z Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy. – Dostajemy poparcie z całego kraju. Koledzy mówią, że w końcu ktoś ma odwagę pokazać, co dzieje się w szpitalach – mówi Cebula-Kubat.

Poparzenia

Do czego może doprowadzić nieserwisowany sprzęt, pokazała już historia z 2001 r. w Białostockim Centrum Onkologii. Podczas badania radiologicznego kilka kobiet dostało zbyt dużą dawkę promieniowania. Część musiała się później leczyć za granicą.

– Problemy będą,  dopóki minister zdrowia nie  wypracuje czytelnych wymogów dotyczących serwisu aparatury medycznej, diagnostycznej i terapeutycznej. Przeglądy sprzętu są jednak  bardzo drogie, dlatego możemy spodziewać się  oporu dyrektorów szpitali – mówi Andrzej Misiak, były biegły sądowy ds. sprzętu medycznego.

Małgorzata Majer, dyrektor Wojewódzkiego Specjalistycznego Szpitala w Łodzi i prezes Stowarzyszenia Menedżerów Opieki Zdrowotnej, uważa, że szpitale raczej serwisują sprzęt. Kosztuje to aż 1,5 mln zł rocznie.

Martwe przepisy

Zasady używania aparatury szpitalnej określone zostały w art. 90 ustawy o wyrobach medycznych. Przepis ten wskazuje, że szpital musi zapewnić fachową instalację, konserwację aparatury oraz dokumentować okresowe przeglądy. Te zaś powinny przeprowadzać tylko autoryzowane firmy.

– Przepis jest, ale nie egzekwowalny. Nie ma też sankcji za jego nieprzestrzeganie – mówi Maciej Dercz, ekspert ds. ochrony zdrowia Uczelni Łazarskiego. – Od trzech lat minister zdrowia nie wydał rozporządzenia wykonawczego do art. 90  ustawy. Przez jego brak szpitale nie muszą wywiązywać się z tych obowiązków, bo zawsze mogą się zasłonić tym, że nie ma przepisów precyzujących procedury postępowania z taką aparaturą. Bywa, że nie zamawiają do serwisu zewnętrznej firmy, bo sprzęt sprawdzi inżynier szpitalny – dodaje Dercz.

Sprzętu w trakcie konkursu na usługi szpitalne nie sprawdza też NFZ. Jolanta Pulchna, rzecznik prasowy małopolskiego oddziału, zaznacza jednak, że Fundusz pyta szpitale w ankiecie, czy jest serwisowany. – Sprawdzamy to podczas kontroli kontraktu. Pytamy o paszporty sprzętu. W nich co 12 miesięcy serwisant musi zaznaczyć, że sprzęt jest sprawdzony i sprawny – mówi Pulchna.

To samo mówi Małgorzata Koszur, rzecznik prasowy zachodniopomorskiego NFZ. Powołuje się na rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie ogólnych warunków umów. Przepisy zobowiązują lecznicę, by miała aparaturę z certyfikatami i atestami. W ciągu roku NFZ nie zdąży  jednak skontrolować wszystkich szpitali.

– Kontrolerzy NFZ mogą ocenić fachowo sprzęt, tylko gdy są np. inżynierami aparatury medycznej lub fizykami medycznymi – mówi Andrzej Misiak.

Mobilizująco mogą działać sumy ubezpieczenia OC.