Prawnik i lekarz się nie chwalą

Zakaz korzystania z reklamy, a także zakaz pozyskiwania sobie klientów w sposób sprzeczny z godnością zawodu, dotyczy adwokatów. Szczegóły określa § 23a [link=http://www.rp.pl/temat/412810.html]kodeksu etyki adwokackiej[/link].

Mecenas może tylko informować o swojej działalności zawodowej. Informacja ta musi być rzetelna, zgodna z przepisami o ochronie konsumentów i zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.

Przepisy określają dokładnie, gdzie i w jakich sytuacjach można podawać taką informację i co może ona zawierać.

Można ją m.in. podawać w książkach telefonicznych i adresowych oraz na stronach internetowych i w broszurach. Po spełnieniu odpowiednich wymagań niektóre informacje mogą się znaleźć w prasie. Wolno też adwokatom podać dane na firmowym szyldzie.

Jeszcze ostrzejszy od adwokackiego zakaz reklamowania mają notariusze. Wynika on z [link=http://www.rp.pl/temat/415712.html]kodeksu etyki zawodowej notariusza[/link], którego § 7 mówi wprost, że „niedopuszczalna jest indywidualna reklama kancelarii notarialnej”.

Natomiast § 27 tego dokumentu mówi, że „do działań nieuczciwej konkurencji zalicza się również uprawianie reklamy osobistej w jakiejkolwiek postaci”.

Przepisy ustanowione przez Krajową Radę Notarialną regulują też wygląd tablic na budynkach i zawartość stron internetowych, a nawet wielkość liter na szyldach.

Nieco bardziej liberalne w zakresie reklamy są przepisy dla radców prawnych. Ich kodeks etyki dopuszcza reklamę, choć ją ogranicza. Zasady są zawarte w rozdziale III, tytule 5 „Informacja o wykonywaniu zawodu i pozyskiwanie klientów”.

Taka reklama nie może być sprzeczna z prawem, dobrymi obyczajami i godnością zawodu. Nie może wprowadzać w błąd.

Także doradca podatkowy nie może reklamować świadczonych przez siebie usług – wynika to z art. 38 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=03F262E4ECE7F08E8C116EB319B9546B?id=269316]ustawy o doradztwie podatkowym (tekst jedn. DzU z 2008 r. nr 73, poz. 443 ze zm.)[/link].

Zasady etyki tego zawodu mówią jednak, że doradcy mogą jednak informować o świadczonych usługach.

Te informacje powinny być obiektywne, rzetelne i wyważone, a także nie naruszać norm estetyki i dobrych obyczajów oraz godności zawodu. Konkretnie wykonujący ten zawód mają prawo podawać adresy pocztowe, e-mailowe, numery telefonów, faksów, liczbę zatrudnionych doradców.

Przy okazji wystąpień publicznych lub w publikacjach o charakterze profesjonalnym lub naukowym dozwolone jest podawanie tytułu „doradca podatkowy”, informacji o karierze zawodowej lub naukowej, a także o firmach, z którymi doradca podatkowy współpracuje, lub funkcji, którą pełni lub pełnił w samorządzie doradców.

Natomiast nie można podawać informacji o doradcy podatkowym lub spółce doradztwa podatkowego, jeżeli ma ona charakter wartościujący, zawiera porównania, element zachęty, nakłaniania, obiecywania lub gwarantowania skuteczności.

[ramka][b]Co w informacji prasowej może podać adwokat[/b]

Informacje mogą zawierać:

- znak towarowy lub graficzny kancelarii lub spółki,

- nazwę i adres kancelarii oraz imię i nazwisko adwokata, numery środków łączności, adres e-mailowy oraz nazwę strony internetowej,

- listę wspólników spółki wraz ze wskazaniem, który ze wspólników jest adwokatem, a jeśli w spółce powołane są osoby zarządzające – ich nazwiska ze wskazaniem pełnionych funkcji,

- listę osób stale współpracujących z kancelarią lub spółką,

- tytuł lub stopień naukowy adwokata,

- dane o rodzaju i zakresie świadczonej przez adwokata pomocy prawnej ze wskazaniem preferowanych dziedzin oraz współpracy z kancelariami zagranicznymi,