ZUS przyjmuje do wyliczenia emerytury płacę minimalną tej osoby, która przebywała na chorobowym. Jeśli taka osoba pobierała wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy, zasiłek chorobowy, macierzyński, opiekuńczy lub świadczenie rehabilitacyjne, ZUS przyjmie, że w tym czasie pobierała minimalną pensję.
6. Doliczaj nowe składki
Również osoby, które mają przez ZUS ustaloną tzw. nową emeryturę, mogą ją podwyższać. Trzeba pamiętać, że jest ona wyliczana w całkiem inny sposób niż „stara" emerytura. ZUS ustala ją, dzieląc sumę zgromadzonych przez ubezpieczonego po 31 grudnia 1998 r. składek na ubezpieczenie emerytalne i kapitału początkowego (ustalonego na podstawie pracy do tej daty), z uwzględnieniem ich waloryzacji, przez średnie dalsze trwanie życia ustalone dla wieku przejścia na emeryturę.
„Nowi" emeryci, którzy pracują po przyznaniu świadczenia, mogą je przeliczać, a ZUS uwzględnia na ich wniosek nowe składki emerytalne. Tutaj częstotliwość takich przeliczeń jest mniejsza niż w przypadku starej emerytury. Pierwszy wniosek o przeliczenie emeryt może zgłosić w ZUS po zakończeniu roku kalendarzowego, w którym ZUS przyznał emeryturę.
Oznacza to, że osoba, której ZUS przyznał emeryturę w styczniu, może ubiegać się o jej przeliczenie dopiero w styczniu następnego roku. Co więcej, każdy następny wniosek można złożyć dopiero po zakończeniu tego roku, w którym nastąpiło poprzednie przeliczenie. Podobnie jak jest w przypadku starych emerytur, jeśli ktoś zaprzestanie pracy, wniosek o przeliczenie może zgłosić od razu po ustaniu ubezpieczenia.
Ciekawy i całkiem nowy jest sposób przeliczenia nowych emerytur. Najpierw ZUS ustala, ile nowych składek emerytalnych jest zapisanych na koncie emeryta od tego miesiąca, od którego została podjęta jego wypłata, do miesiąca poprzedzającego miesiąc zgłoszenia wniosku. Następnie tę kwotę zakład dzieli przez średnie dalsze trwanie życia obowiązujące dla wieku wnioskodawcy w dniu złożenia wniosku o przeliczenie świadczenia. Uzyskany wynik dodaje do dotychczasowej kwoty emerytury.
Przykład
63-letnia kobieta uzyskała emeryturę w styczniu 2012 roku. Po tym czasie rozpoczęła od lutego pracę i zarabiała 2000 zł miesięcznie. Wystąpiła do ZUS o doliczenie tego okresu w styczniu 2013 r. ZUS weźmie pod uwagę, że ubezpieczona w tym czasie wpłaciła do ZUS z tytułu składek emerytalnych 3788,4 zł (2000 zł x 11 miesięcy x 17,22 proc.). Później podzieli tę kwotę (pomijamy w tym momencie jej waloryzację) przez dalszą długość trwania życia 64-letniej osoby.
Dane te dostarcza GUS w tablicach, które są podstawą obliczenia emerytury na wnioski zgłoszone od 1 kwietnia do 31 marca następnego roku kalendarzowego. Z tabeli >patrz niżej wynika, że ma ona statystycznie do przeżycia 220,2 miesiąca. ZUS doliczy zatem do jej świadczenia z tytułu odłożonych składek kwotę 17,20 zł miesięcznie (3788,4 zł / 220,2 = 17,20 zł)
7. Przelicz kapitał początkowy
Istotnym, zwłaszcza dla osób w starszym wieku >patrz przykład, składnikiem nowej emerytury jest kapitał początkowy. To niejako „wiano" wnoszone do nowego systemu, które odzwierciedla przebieg kariery zawodowej przyszłego emeryta przed 1999 rokiem. Sposób jego ustalania jest dość skomplikowany. Generalnie chodzi o to, by uwzględnić wkład ubezpieczonego do systemu przed reformą emerytalną.
Kapitał ten jest ustalany przez pomnożenie kwoty tzw. hipotetycznej emerytury, która przysługiwałaby mu na koniec 1998 r. przez 209 miesięcy. Emerytura hipotetyczna ustalana jest na podobnych zasadach jak „stara". Co wpływa na wysokość kapitału? Długość stażu (okresów składkowych i nieskładkowych), do końca 1998 r., a także wysokość zarobków w latach wybranych do ustalenia podstawy wymiaru.
Te osoby, które mają już policzony swój kapitał, mogą, podobnie jak emeryci, ubiegać się o jego przeliczenie. Mogą m.in. doliczać nieuwzględnione wcześniej okresy składkowe i nieskładkowe, przeliczać podstawę wymiaru kapitału początkowego (np. z innych kolejnych 10 lat, czy zamiast kolejnych 10 lat – z 20 lat dowolnie wybranych lub odwrotnie), uwzględniać minimalne wynagrodzenia za okres pracy na etacie, za które przyjęte były dotychczas zarobki w wysokości 0 zł. Mogą też doliczać składniki wynagrodzenia przysługujące za rok wskazany wcześniej do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego, albo doliczać wynagrodzenia z tytułu dodatkowego zatrudnienia w danych latach.
Przykład
Emerytura osoby urodzonej w 1960 r., która zaczęła pracę w 1980 r. może pochodzić w około 40 proc. z kapitału początkowego. Jeśli taka osoba nie wyliczy tego kapitału, straci na emeryturze (biorąc pod uwagę, że średnia jej wysokość to 1,8 tys. zł) ponad 700 zł miesięcznie.
Dla osoby urodzonej 10 lat później ta proporcja wyniesie już około 20 proc., a dla osoby urodzonej w 1980 r. kapitał w ogóle nie ma znaczenia (jeśli taka osoba rozpoczęła pracę po 1998 roku).