Wakacje to szczyt sezonu dla osób, które zarabiają na wynajmie pokoi dla letników. Część z nich nie musi rozliczać się z tego z fiskusem, bo ustawodawca przewidział specjalne zwolnienie. Nie jest to jednak preferencja dla wszystkich.
Zwolnienie wynika z art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o PIT. Choć przepis ma ledwie dwie linijki, to kryje się w nim kilka warunków. Przede wszystkim ulgą objęte są dochody uzyskane z wynajmu pokoi gościnnych, ale jeśli ich liczba nie przekracza 5. Preferencja dotyczy też zysków z wyżywienia letników.
Pokoje muszą być jednak ulokowane w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym. Zatem wygospodarowane własnym sumptem miejsca pod wynajem np. w budynkach gospodarczych czy innych – bez formalnego potwierdzenia ich mieszkalnego charakteru – prawa do ulgi nie daje. Tak samo jak pokoje na terenach innych niż wiejskie. Do tego zwolnienie przysługuje tylko wtedy, gdy letnik przebywa na wypoczynku.
Z orzecznictwa wynika zaś, że „pobyt na wypoczynku” dotyczy tylko tych, których jedynym celem korzystania z pokoi gościnnych jest wypoczynek. Nie mogą być to osoby, które wynajęły pokoje w związku z obowiązkami wynikającymi z pracy, nauki czy też innych niż wypoczynek przyczyn. Co więcej, sądy nie zgadzają się na objęcie zwolnieniem nawet takich przypadków, gdy pracownik łączy pracę i wypoczynek. Uznają, że dzielenie doby wynajmu na czas związany np. z pracą i dla wypoczynku ma charakter sztuczny. Tak uznał np. WSA w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z 14 kwietnia 2022 r.
Sygnatura akt: I SA/Go 9/22
Czytaj więcej
Osoba, która zarabia na zakwaterowaniu wczasowiczów, musi rozliczyć się z fiskusem. Nie zapłaci podatku, gdy wynajmuje pokoje w swoim domu na wsi. Ale tylko, gdy ich liczba nie przekroczy pięciu.
