Uznał, że art. 106j ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia z obowiązku zamieszczenia w zbiorczej fakturze korygującej pewnych elementów, ale nie dotyczy to dat wystawienia i kolejnych numerów faktur korygowanych. W jego ocenie ustawodawca nie dał zgody na zwolnienie z obowiązku zawarcia w fakturze danych określonych w art. 106e ust. 1 i 2, bo w tych punktach wymienione zostały data wystawienia i kolejne numery nadane w ramach jednej lub więcej serii.
Co prawda NSA nie wykluczył, że brak w zbiorczej fakturze korygującej dat wystawienia i numerów faktur korygowanych będzie stanowił błąd mniejszej wagi, który nie przekreśla możliwości obniżenia podstawy opodatkowania. Jednak podkreślił, że nie można możliwości takiej wykluczyć w postępowaniu wymiarowym, w którym pozostałe dowody pozwolą na dokonanie ustaleń niezbędnych dla określenia zobowiązania w VAT. W postępowaniu interpretacyjnym organ nie przeprowadza bowiem dowodów i nie weryfikuje stanu faktycznego wskazanego we wniosku pod kątem określenia zobowiązania podatkowego.
NSA zauważył, że wymóg zawarcia w zbiorczej fakturze korygującej dat wystawienia i numerów faktur korygowanych znalazł się w przepisach ustawy o VAT od 1 stycznia 2014 r. To, co powinien zrobić ustawodawca przy tego typu zmianie prawa, nie jest argumentem, którym można uzasadnić naruszenia prawa.
Brak naruszenia zasad UE
Sąd nie dopatrzył się też w sprawie naruszenia unijnej zasady neutralności VAT. Fiskus nie odmówił bowiem spółce prawa do obniżenia podstawy opodatkowania w związku z udzielanymi klientom opustami, a tylko uzależnił je od warunku formalnego, czyli wystawienia faktur korygujących o treści zgodnej z przepisami. NSA zgodził się, że przepisy prawa krajowego dotyczące zasad fakturowania nie są sprzeczne z przepisami unijnymi.
Komentarz eksperta
Łukasz Czekański, doradca podatkowy, counsel WKB
Rozwiązaniem może być odpowiednia numeracja faktur
Z założenia możliwość wystawiania zbiorczych faktur korygujących powinna być ułatwieniem dla podatników. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie są jednak do końca dostosowane do praktycznych potrzeb podatników. Obecnie, wystawiając zbiorcze faktury korygujące podatnik ma obowiązek wskazania numerów i dat wystawienia wszystkich faktur, które są korygowane. Jest to obowiązek uciążliwy, szczególnie jeżeli korekta dotyczy znacznej liczby faktur. Pewnym rozwiązaniem może być wprowadzenie oddzielnej numeracji faktur dla poszczególnych klientów – wtedy na fakturze korygującej można byłoby podawać tylko zakres numerów faktur, bez konieczności wymieniania wszystkich z nich. Trzeba jednak wyraźnie podkreślić, że nieumieszczanie numerów faktur i dat ich wystawiania wymaga zmian w ustawie o VAT. Jak wskazują sądy administracyjne, niewskazanie numerów korygowanych faktur i dat ich wystawienia nie musi automatycznie oznaczać braku możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania VAT.
