Dochody uzyskiwane w sezonie letnim z wynajmu wczasowiczom miejsc noclegowych są opodatkowane podatkiem dochodowym (pisaliśmy na ten temat w „DF" z 28 maja i z 11 czerwca). Ale to nie wszystko. Trzeba się także zastanowić, czy wynajem pokoi bądź domków letniskowych albo nawet miejsc na ustawienie namiotów w czasie wakacji wiąże się z powstaniem dodatkowych konsekwencji w podatku od nieruchomości, w szczególności czy oznacza konieczność opłacania go według wyższych stawek, właściwych dla gruntów, budynków lub ich części związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Z art. 1a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych wynika, że za działalność gospodarczą do celów tej ustawy uznaje się działalność w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (dalej: ustawa o sdg). Natomiast ustawa o sdg za działalność gospodarczą uznaje m.in. zarobkową działalność usługową prowadzoną w sposób zorganizowany i ciągły. Zarobkowe wynajmowanie pokoi, domków bądź pola namiotowego w sposób zorganizowany i ciągły należy zatem uznać za działalność gospodarczą.
Artykuł 1a ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych przewiduje jednak dodatkowe, szczególne wyłączenie. Z przepisu tego wynika bowiem, że za działalność gospodarczą do celów tej ustawy, a więc także dla ustalenia zasad opodatkowania podatkiem od nieruchomości, nie uznaje się wynajmu turystom pokoi gościnnych w budynkach mieszkalnych znajdujących się na obszarach wiejskich przez osoby ze stałym miejscem pobytu w gminie położonej na tym terenie, jeżeli liczba pokoi przeznaczonych do wynajęcia nie przekracza pięciu. Wynajem pokoi gościnnych turystom nie prowadzi więc do konieczności opodatkowania podatkiem od nieruchomości budynku mieszkalnego lub jego części według stawek właściwych dla działalności gospodarczej. Jeżeli liczba wynajmowanych pokoi w budynku mieszkalnym jest większa niż pięć, to nawet spełnienie pozostałych warunków pozwalających na korzystanie z omawianego wyłączenia powoduje, że opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawek właściwych dla budynków związanych z działalnością gospodarczą będzie podlegała powierzchnia budynku obejmująca wszystkie wynajmowane pokoje.
Inaczej będzie gdy wakacyjny wynajem będzie kwalifikowany jako wykonywany w ramach działalności gospodarczej. Zasadą jest, że grunty, budynki lub budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą podlegają wtedy opodatkowaniu według wyższych stawek. Jednak w przypadku budynków mieszkalnych lub ich części związanych z działalnością gospodarczą podatek według najwyższej stawki opłaca się wtedy, gdy są one zajęte na prowadzenie takiej działalności. Zatem podatek od nieruchomości według tej wyższej stawki płaci się w przypadku budynku mieszkalnego lub jego części od powierzchni faktycznie zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Oznacza to, że w przypadku przeznaczenia tylko części takiego budynku na działalność gospodarczą (np. sześć pokoi) podatek od nieruchomości według stawki właściwej dla budynków związanych z działalnością gospodarczą należy opłacać właśnie od tej części powierzchni budynku mieszkalnego. Ciężar rozliczenia podatku zazwyczaj spoczywa na właścicielu nieruchomości. Musi on zatem pamiętać, że jeżeli w ciągu roku zmienił się sposób wykorzystywania obiektu (np. na skutek zmiany jego przeznaczenia na związany z działalnością gospodarczą), to podatek od nieruchomości ulegnie podwyższeniu od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym taka zmiana nastąpiła. Gdy podatnikiem jest osoba fizyczna, musi wtedy złożyć właściwemu organowi podatkowemu (gminie) informację o nieruchomościach i obiektach budowlanych w terminie 14 dni od wystąpienia okoliczności skutkujących zmianą wysokości podatku.
Autor jest doradcą podatkowym
