Kiedy znak towarowy jest renomowany

Potwierdził to [b]Sąd Najwyższy w wyroku (sygn. II CSK 541/08)[/b] kończącym długotrwały spór między producentami leków ziołowych.

W pozwie wniesionym przeciwko spółce z o.o. Phytofarm firma Herbapol Łódź SA (teraz Lublin) żądała, by sąd zakazał konkurentce posługiwania się znakami towarowymi Normovit, Urovit, Septovit, Diabetovit itd.

Herbapol twierdził, że posługując się nimi, Phytofarm narusza jego prawa do zarejestrowanych w Urzędzie Patentowym w części już w 1949 r. znaków towarowych używanych z przyrostkiem "san" na oznaczenie znanych na rynku mieszanek ziołowych: Normosan, Urosan, Septosan itd. Twierdził też, że konkurent zmierza do wdarcia się w jego renomę i zawłaszczenia części rynku.

Sąd I instancji uznał, że pozwana firma dopuściła się naruszenia art. 19 ustawy o znakach towarowych oraz czynu nieuczciwej konkurencji w rozumieniu art. 3 ust. 1 i art. 10 ust. 1 ustawy z 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Tak zakwalifikował używanie nazw mieszanek ziołowych w sposób niezgodny z zarejestrowanymi znakami towarowymi Phytofarmu, tj. bez bezpośrednio poprzedzającego nazwę mieszanki słowa "Phytofarm" (firma rozdzielała je słowami "zioła apteczne").

Sąd zakazał więc Phytofarmowi posługiwania się takim oznaczeniem i nakazał mu opublikowanie w prasie przeprosin. Odmówił natomiast wydania zakazu używania przez konkurenta Herbapolu oznaczeń w wersji zarejestrowanej jako znaki towarowe, tj. ze słowem poprzedzającym "Phytofarm".

Pozwana firma dostosowała się do tego wyroku, ale wniosła apelację. Sąd II instancji uwzględnił ją i żądania Herbapolu w całości oddalił.

SN wskutek skargi kasacyjnej Herbapolu uchylił ten wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. Zgodził się z zarzutem, iż [b]sąd II instancji błędnie porównywał ze sobą oznaczenia Phytofarmu ze znakami towarowymi Herbapolu. Przedmiotem porównań powinny być oznaczenia faktycznie używane.[/b]

SN przyznał też, iż sąd II instancji źle ocenił całość oznaczeń. [b]Nie ustosunkował się w ogóle do tego, czy znaki towarowe Herbapolu są znakami renomowanymi, a więc objętymi szczególną ochroną.[/b]

SN zaakceptował natomiast stanowisko sądów, że [b]jeden producent nie może zawłaszczyć rdzeni nazw łacińskich. Sąd zatem nie może zakazać ich używania konkurentom, choćby stanowiły one element znaków towarowych wcześniej zarejestrowanych.[/b]

Sąd II instancji po ponownym rozpoznaniu sprawy oddalił apelację Phytofarmu, a zatem uznał za słuszny wyrok I instancji. Sprawa drugi raz trafiła na wokandę SN wskutek skargi kasacyjnej tej firmy.

SN uwzględnił ją i wyrok II instancji uchylił. Również tym razem ocena podobieństwa znaków przez sąd II instancji była – zdaniem SN – niewłaściwa: [b]sąd nie ocenił ich podobieństwa całościowo i arbitralnie przyjął, że znaki Herbapolu należą do renomowanych[/b].