Fiskus umorzy zaległość tylko wtedy, gdy będą ku temu powody

[b]Tak wynika z wyroku WSA w Gorzowie Wlkp. z 26 marca 2009 r., I SA/Go 63/09.[/b]

[srodtytul]Jaki był problem[/srodtytul]

Podatnik zwrócił się do naczelnika urzędu skarbowego o umorzenie mu zaległości podatkowych w VAT oraz w zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów ewidencjonowanych. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że organ podatkowy rozłożył mu zaległość w VAT wraz z odsetkami na 48 rat miesięcznych, a na 60 rat miesięcznych zaległość w podatku dochodowym. Podatnik przystąpił do zapłaty zaległości zgodnie z tymi decyzjami. W międzyczasie jednak jego sytuacja uległa istotnemu pogorszeniu i nie mógł zapłacić zaległości.

Przyczynami problemów były jego długotrwała choroba i straty w hodowli trzody chlewnej. Z uwagi na niepełnosprawność w stopniu umiarkowanym nie mógł podjąć pracy zarobkowej. Naczelnik urzędu skarbowego odmówił umorzenia zaległości podatkowych.

W odwołaniu od decyzji skarżący domagał się jej zmiany i umorzenia zaległości wraz z odsetkami. Dyrektor izby skarbowej nie przyznał mu jednak racji. Podatnik złożył więc skargę do sądu.

[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]

WSA skargi nie uwzględnił. Stwierdził, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa. Przypomniał, że podstawą rozstrzygnięcia jest art. 67a § 1 pkt 3 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=93BC5965E97C412A6EEC441BD29EF0AB?id=176376]ordynacji podatkowej[/link]. Zgodnie z tym przepisem organ podatkowy na wniosek podatnika prowadzącego działalność gospodarczą może udzielić ulgi w spłacie zobowiązania podatkowego.

Decyzja o umorzeniu zaległości podatkowej ma charakter uznaniowy, lecz organ podatkowy nie może dowolnie oceniać, czy zachodzą przesłanki przewidziane w art. 67a § 1 ordynacji podatkowej. Decyzja taka musi wynikać ze zgromadzonych w sprawie dowodów i ich logicznej oceny.

W niniejszej sprawie organy podatkowe dokonały szczegółowych, precyzyjnych ustaleń dotyczących sytuacji podatnika. Ustalenia te nie budzą żadnych zastrzeżeń.

Twierdzenie skarżącego, że upadek pewnej ilości sztuk trzody chlewnej wywołał nieodwracalny skutek w zakresie jego możliwości finansowych, jest bezpodstawne. Zaległość podatkowa powstała w wyniku prowadzenia pozarolniczej działalności podatnika. Działalności tej nie ujawnił, a osiągając z niej dochody, we właściwym czasie nie zrealizował ciążących na nim obowiązków podatkowych.

Organy podatkowe stwierdziły, że umorzenie zaległości podatkowych jest instytucją nadzwyczajną. Zasadą jest bowiem płacenie podatków. Subiektywne przekonanie podatnika o potrzebie umorzenia zaległości nie jest podstawą do uznania, że faktycznie w sprawie zaistniał jego ważny interes. Ten ważny interes to nadzwyczajne okoliczności, które mogłyby zachwiać podstawami egzystencji podatnika.