Od przychodów z nieujawnionych źródeł zawsze płacimy 75 proc.

Nie przyniosła ona jednak oczekiwanych rezultatów. WSA stwierdził, że decyzja organów podatkowych została wydana prawidłowo.

Przypomniał, że zgodnie z art. 20 ust. 3 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=C6D3B395617A76D2B453F6D62D20662E?id=80474]ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych[/link] wysokość przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych ustala się na podstawie poniesionych przez podatnika w roku podatkowym wydatków i wartości zgromadzonego w tym roku mienia, jeżeli wydatki te i wartości nie znajdują pokrycia w mieniu zgromadzonym w roku podatkowym oraz w latach poprzednich, pochodzącym z przychodów opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania.

Obowiązkiem organów podatkowych dokonujących ustalenia podatku z nieujawnionych przychodów jest przede wszystkim ustalenie kwoty poniesionego wydatku oraz wartości zgromadzonych w tym roku zasobów finansowych. Te dwie wielkości muszą być stwierdzone w sposób niebudzący wątpliwości, gdyż w istocie odpowiadają kwocie przychodu będącego podstawą wymiaru zryczałtowanego podatku.

[b]Wydatek oraz wartość zgromadzonych zasobów finansowych danego roku podatkowego nie mogą być zatem wielkościami ustalonymi w sposób dowolny ani domniemany.[/b]

W orzecznictwie NSA przyjęto stanowisko, zgodnie z którym [b]jeżeli w postępowaniu dotyczącym ustalenia dochodu z nieujawnionych źródeł przychodu zostanie stwierdzone poniesienie wydatków przekraczających zeznany dochód, to na podatniku ciąży wykazanie, że wydatki te znajdują pokrycie w określonym źródle przychodów lub posiadanych zasobach.[/b] Nie można zatem zgodzić się z zarzutem, że organy podatkowe nie wyjaśniły stanu faktycznego sprawy.