W decyzji podatkowej nagłówek nie jest najważniejszy

O tym, do kogo dana decyzja jest skierowana, decyduje jej treść, w której musi się znaleźć miejsce na oznaczenie strony. Błędne jest jednak przypisywanie decydującego znaczenia nagłówkowi decyzji

Aktualizacja: 28.12.2009 06:33 Publikacja: 28.12.2009 05:00

W decyzji podatkowej nagłówek nie jest najważniejszy

Foto: Fotorzepa, MW Michał Walczak

rp.pl

Tak wynika z [b]wyroku NSA z 15 grudnia 2009 r. (I FSK 1328/08)[/b]

[b]Jaki był problem[/b]

WSA po rozpoznaniu skargi na decyzję dyrektora izby skarbowej stwierdził jej nieważność. Decyzja została bowiem wydana z naruszeniem art. 247 § 1 pkt 5 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=582ECDA0581859658EA2BD1E83B507D8?n=1&id=176376&wid=328885]ordynacji podatkowej[/link]. Zgodnie z tym przepisem organ podatkowy stwierdza nieważność decyzji ostatecznej, która została skierowana do osoby niebędącej stroną w sprawie.

Zdaniem sądu oznaczenie strony, do której decyzja jest skierowana, powinno być pełne i niebudzące wątpliwości. Osoba fizyczna powinna być zatem oznaczona imieniem, nazwiskiem i miejscem zamieszkania lub pobytu. Błędne oznaczenie strony postępowania przez potraktowanie jako adresata decyzji podmiotu, który nie jest stroną postępowania, jest istotną wadą, będącą przesłanką stwierdzenia nieważności.

W tej sprawie organ odwoławczy skierował zaskarżoną decyzję do doradcy podatkowego, jedynie nadmieniając, że jest on pełnomocnikiem skarżącej. Z potwierdzenia odbioru decyzji wynika, że została ona skierowana do doradcy podatkowego, przy czym organ nie określił go już mianem pełnomocnika skarżącej.

Izba skarbowa złożyła skargę kasacyjną do NSA.

[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]

Sąd stwierdził, że skarga organu okazała się uzasadniona. Zdaniem NSA czynności „skierowania” decyzji nie należy mylić z jej doręczeniem. Decyzję doręcza się pełnomocnikowi strony, jeśli strona go ustanowiła.

Nawet brak wskazania na kopercie, że osoba, której nazwisko i adres wpisano jako adresata przesyłki, jest pełnomocnikiem, nie powoduje, iż decyzja „została skierowana do osoby niebędącej stroną w sprawie”. Pominięcie określenia „pełnomocnik” przy doręczaniu pisma nie spełnia przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji, o której mowa w art. 247 § 1 pkt 5 ordynacji podatkowej.

[wyimek]Decyzję doręcza się pełnomocnikowi, jeśli strona go ustanowiła[/wyimek]

Zdaniem NSA [b]to, czy strona zostanie oznaczona w nagłówku decyzji czy też w jej dalszej treści, nie jest istotne. Decydujące jest to, komu – według treści decyzji – organ podatkowy przypisał uprawnienia lub obowiązki.[/b]

Jeżeli z decyzji wynika zamiar organu podatkowego ustalenia sytuacji prawnej konkretnej osoby będącej stroną, to warunek z art. 210 § 1 pkt 3 ordynacji podatkowej został spełniony i brak jest podstaw do stwierdzenia, że nastąpiła sytuacja, o której mowa w art. 247 § 1 pkt 5 ustawy.

[b]Nie można mówić o skierowaniu aktu do osoby niebędącej stroną w sprawie, gdy z jego treści jednoznacznie wynika, kto jest stroną, a kto pełnomocnikiem. Kolejność wymienienia tych osób nie ma żadnego znaczenia. Skoro zatem z decyzji wynika, kogo organ uważa za stronę, a kogo za pełnomocnika, nie można uznać, że samo wskazanie w nagłówku decyzji danych pełnomocnika, a nie strony skutkuje nieważnością decyzji.[/b]