[b]Tak wynika z wyroku WSA w Warszawie z 6 sierpnia 2010 r. (III SA/ Wa 799/10). [/b]
Spółka z siedzibą w Niemczech wystąpiła z dwoma wnioskami o zwrot VAT za okres od czerwca do września i następnie od października do grudnia 2003 r., biorąc za podstawę przepisy [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=170521]rozporządzenia ministra finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie zwrotu VAT niektórym podmiotom[/link]. Zwrot otrzymała dopiero w 2006 r., zatem z uchybieniem terminowi określonemu w § 6 rozporządzenia.
Organ I instancji wydał decyzję o zwrocie, jednak odmówił naliczenia i wypłaty odsetek od nieterminowej wypłaty. W uzasadnieniu zaznaczył, że w sprawie nie mają zastosowania art. 21 ust. 6 i 7 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=172827]ustawy o VAT [/link]z 1993 r., mówiące o odsetkach od nieterminowego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego. Nie dotyczą one bowiem osób, które nie prowadzą działalności opodatkowanej na terenie Polski, a jedynie dokonują tu zakupów.
Spółka wnosząc odwołanie do izby skarbowej a następnie skargę do WSA, podniosła, że w sprawie mają zastosowanie art. 76b, 76a, 77b oraz 80 ordynacji podatkowej, mimo że uznaje się, że do zwrotu podatku znajdują zastosowanie przepisy o nadpłacie podatku. Prawidłowość takiego stanowiska potwierdza m.in. [b]wyrok NSA z 21 kwietnia 2009 r. (I FSK 96/08)[/b].
Sąd uwzględnił skargę spółki. Zaznaczył, że podziela stanowisko wyrażone w [b]wyrokach NSA (I FSK 96/08 i I FSK 742/08)[/b]. Odmowa wypłaty odsetek narusza art. 21 ust. 6 i 7 ustawy o VAT z 1993 r. w związku z art. 78 § 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=582ECDA0581859658EA2BD1E83B507D8?id=176376]ordynacji podatkowej[/link] i w związku z art. 2 i 32 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=750DA9AA6A9D871BFDD2C15C51E1CFAB?n=1&id=71646&wid=192618]konstytucji[/link]. Nie ma podstaw do różnicowania sytuacji podmiotów, które uzyskują zwrot na podstawie rozporządzenia albo na podstawie o art. 21 ust. 6 i 7 ustawy o VAT z 1993 r.