Rada miasta podjęła uchwałę w sprawie opłaty targowej, w której ustalono różną opłatę dla targowisk w różnych częściach miasta. Stawki opłaty targowej zostały zróżnicowane ze względu na formę sprzedaży oraz ze względu na położenie targowiska.
Jedna ze spółek handlowych wezwała radę miasta do zmiany decyzji, sugerując m.in., że ma to na celu dyskryminację oraz doprowadzenie tej spółki i osób handlujących na jej targowisku do upadłości i utraty pracy. Gdy miasto odmówiło, sprawa trafiła do sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 23 marca 2011 r. (sygnatura akt: III SA/Wr 927/10) stwierdził, że miasto miało prawo zróżnicować opłaty targowiskowe na swoim terenie.
Sąd przypomniał, że samorząd ma prawo ustalać wysokość podatków i opłat lokalnych. Wynika to wprost z ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (DzU 2010 r. Nr 95 poz. 613).
Art. 19 ust. 1 ustawy stanowi, że rada gminy, w drodze uchwały, określa zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności i wysokość stawek opłat targowiskowych. Jedynym ograniczeniem, jakie ustawodawca wprowadził, jest górny limit dziennej stawki opłaty, który nie może przekroczyć kwoty, ustalonej wcześniej w uchwale gminy, zgodnie z cennikiem zawartym w ustawie. Gmina nie złamała tego warunku.
