Wysokość wypłacanej diety zależy od kraju podróży

Taki wniosek płynie z [b]wyroku Sądu Najwyższego z 8 lutego 2010 r. (I PK 157/09). [/b]

W rozpatrywanej przez SN sprawie pracownik był zatrudniony w firmie mającej siedzibę w Gliwicach. Zajmował stanowisko montera. Zgodnie z treścią umowy o pracę miejscem jego pracy była siedziba zakładu pracy.

W angażu zamieszczono także dwie odrębne stawki wynagrodzenia – za pracę w siedzibie firmy pracownikowi przysługiwało wynagrodzenie wynoszące 1,5 tys. zł.

Natomiast za pracę we Francji pracownik miał otrzymywać 1154 euro. Ponadto w czasie pracy wykonywanej poza granicami kraju firma pokrywała koszty przejazdu i zakwaterowania. Wypłacała także dodatkowe 19 euro za każdą dobę.

Podczas pracy we Francji pracownik przepracował ponad 250 nadgodzin. W zamian za ten czas chciał otrzymać wolne od pracy w tym samym wymiarze. Wniosek w tej sprawie oparł na podstawie art. 151[sup]2[/sup] § 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=B5E347C50E4D2860978BAD3D891C7A48?n=1&id=76037&wid=337521]kodeksu pracy[/link]. Pracodawca zgodził się na udzielenie wolnego.

Wypłacił też wynagrodzenie. Do jego obliczenia posłużył się stawką obowiązującą w przypadku pracy wykonywanej w Polsce.

Z taką decyzją nie zgodził się pracownik. Uznał bowiem, że powinien otrzymać wyrównanie za godziny nadliczbowe oraz diety, jakie przysługują z tytułu zagranicznych podróży służbowych. Dlatego wniósł sprawę do sądu pracy.

Swoje żądanie uzasadniał tym, że pracę wykonywał we Francji i z tego względu powinien otrzymać wynagrodzenie wypłacane za pracę za granicą. Co więcej, uznał, że dieta wynosząca 19 euro za dobę jest za niska.

Powołał się przy tym na przepisy[link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=167999] rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (DzU nr 236, poz. 1991 ze zm.).[/link]

Według załącznika do tego rozporządzenia za dobę podróży służbowej odbywanej we Francji przysługuje dieta w wysokości 45 euro. Dieta jest przeznaczona na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki. Tak wynika z § 4 ust. 1 rozporządzenia.

Zakładowy układ pracy obowiązujący w firmie zatrudniającej pracownika odwoływał się bezpośrednio do treści rozporządzenia.