[b]Tak uznał Sąd Najwyższy (sygn. III CZP 106/08)[/b]. Dłużnik może więc takie zajęcie kwestionować tylko raz – wnosząc zażalenie na tę czynność komornika do sądu I instancji, którym jest sąd rejonowy. Do sądu II instancji taka sprawa trafić nie może.
Wskazana uchwała jest odpowiedzią na pytanie prawne powstałe w związku z egzekucją komorniczą wszczętą przez Agencję Nieruchomości Rolnych jako wierzyciela przeciwko dłużnikowi Tadeuszowi S. Komornik zajął na wniosek agencji świadczenia emerytalno-rentowe przysługujące dłużnikowi od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, z których sukcesywnie miał ściągać określoną, wynikającą z przepisów, kwotę na poczet spłaty jego zadłużenia.
[srodtytul]Kiedy można zakwestionować[/srodtytul]
Tadeusz S. zakwestionował to zajęcie w skardze. W myśl art. 767 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=70930]kodeksu postępowania cywilnego[/link] co do zasady na każdą czynność komornika przysługuje skarga do sądu rejonowego, chyba że ustawa tę możliwość wyłącza. Dotyczy to również zaniechania przez komornika podjęcia czynności. W ten sposób jego działania może kwestionować dłużnik i jego wierzyciel czy wierzyciele, a także inna osoba, której prawa zostały przez czynności lub zaniechanie komornika naruszone lub zagrożone (np. właściciel rzeczy pożyczonej dłużnikowi czy oddanej mu w leasing).
Sąd uwzględnił skargę Tadeusza S. tylko co do zajęcia emerytury na poczet kosztów postępowania egzekucyjnego. W pozostałym zakresie ją oddalił. Na postanowienie to dłużnik wniósł zażalenie do sądu II instancji. Jednakże sąd rejonowy, za którego pośrednictwem taki środek odwoławczy się wnosi, odrzucił je jako niedopuszczalne.
