[b]Tak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 27 października 2009 r. (II FSK 867/08).[/b]
[srodtytul] Jaki jest problem[/srodtytul]
Organy podatkowe określiły małżonkom wysokość należnego zobowiązania podatkowego. Był to skutek zaniżenia w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przychodów w następstwie nieprawidłowo dokonywanych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych. Środki te (budynki i budowle) wytworzone zostały przez podatników we własnym zakresie na cudzym gruncie dzierżawionym od miasta.
Podatnicy się odwołali. Żądali uznania, że wybudowanie budynków na cudzym gruncie nie stanowiło inwestycji w obcym środku trwałym. Twierdzili, że budynki i budowle używane były w pogorszonych warunkach, co uzasadniało stosowanie podwyższonej stawki. Ponieważ odwołanie nie przyniosło skutku, złożyli skargę do sądu.
WSA skargę oddalił. Stwierdził, że słusznie w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazano przepis rozporządzenia, z którego wynika, że w odniesieniu do budynków i budowli wybudowanych na cudzym gruncie nie miał zastosowania paragraf przewidujący możliwość stosowania indywidualnych stawek amortyzacyjnych dla używanych lub ulepszonych środków trwałych po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji.