Tydzień to za mało na uzupełnienie wniosku

[b]Potwierdził to WSA w Warszawie w orzeczeniu z 7 maja 2010 r. (III SA/Wa 1431/09).[/b]

Niemiecka spółka złożyła wniosek o zwrot VAT do urzędu skarbowego. Wniosek ten nie spełniał wymogów formalnych, dlatego spółkę wezwano do uzupełnienia braków. Spółka nie spełniła warunków przewidzianych w [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=CE9D8AC769875EC9297B4A03FD5E4E33?id=170521]rozporządzeniu ministra finansów w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom[/link], bo nie dostarczyła oryginału zaświadczenia ze swojego urzędu skarbowego.

Wniosek został uzupełniony po upływie siedmiodniowego terminu z art. 169 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=582ECDA0581859658EA2BD1E83B507D8?id=176376]ordynacji podatkowej[/link]. Konsekwencją było wydanie postanowienia o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia, które zostało doręczone spółce trzy lata później. Po odwołaniu spółki izba skarbowa utrzymała w mocy to postanowienie.

Spółka wniosła skargę do WSA. Stwierdziła, że siedmiodniowy termin dla podmiotów zagranicznych jest niewykonalny, a doręczenie postanowienia o odrzuceniu wniosku dopiero po trzech latach od złożenia uzupełnienia jest niedopuszczalne, ze względu na skutki finansowe i utrudnienia, jakie powoduje dla spółki.

WSA przychylił się do argumentów spółki, uchylając wydane przez izbę skarbową postanowienie. Uznał, że termin siedmiodniowy jest za krótki na wymianę korespondencji w przypadku nierezydenta. Organy podatkowe powinny pouczyć, jakie skutki wywiera nieuzupełnienie braków w wyznaczonym terminie w trybie art. 169 ordynacji i powołać w pouczeniu art. 162, odnoszący się do możliwości przywrócenia terminu.

Zgodnie z orzecznictwem NSA jest to niezbędne do wypełnienia fundamentalnych zasad: zaufania podatnika do organu oraz neutralności VAT. Ponadto, biorąc pod uwagę to, że postanowienie doręczono po trzech latach, takie rygorystyczne stanowisko organów wydaje się nieproporcjonalne do sytuacji.

[i]Autor jest członkiem Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte[/i]

[ramka][b]Komentuje Piotr Klimczak, konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Poznaniu):[/b]

Zagadnienie poruszone w omawianym wyroku dotyczy wniosków o zwrot VAT składanych w Polsce przez zagranicznych podatników w poprzednich latach (włącznie z wnioskami złożonymi w 2009 r.), tj. w trybie przewidzianym VIII dyrektywą obowiązującą do 31 grudnia 2009 r. (przewidującą składanie wniosków w państwie, w którym VAT został zafakturowany). Sąd uznał, że siedmiodniowy termin na usunięcie braków formalnych wniosku złożonego przez zagraniczny podmiot jest zbyt krótki w świetle ogólnej zasady neutralności VAT.

W praktyce dochodziło często do sytuacji, w których polskie organy podatkowe zwlekały z rozpatrzeniem wniosków o zwrot VAT, korzystając z sześciomiesięcznego terminu na wydanie decyzji w tej sprawie. Natomiast przed upływem tego terminu wzywano wnioskodawcę do usunięcia braków formalnych wniosku w niewspółmiernie krótkim terminie siedmiu dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Władze skarbowe powoływały się na brzmienie art. 169 ordynacji podatkowej, zgodnie z którym jeśli podanie nie spełnia wymogów określonych przepisami, organ podatkowy wzywa wnoszącego do usunięcia braków w terminie siedmiu dni z pouczeniem, że niewypełnienie tego warunku spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.