Ściganie totalitarnych symboli ograniczone

Nie chodzi o to, że Trybunał ma coś przeciwko ściganiu za tego rodzaju treści, ale o to, że posłużono się niepoprawną techniką legislacyjną.

Chodzi o art. 256 § 2 kodeksu karnego, który przewiduje kryminalizację produkowania, utrwalania lub sprowadzania, nabywania, przechowywania, posiadania, prezentowania, przewożenia lub przesyłania – w celu rozpowszechniania – druku, nagrania lub innego przedmiotu zawierającego treści propagujące faszyzm lub inny ustrój totalitarny albo nawołujące do nienawiści, np. na tle różnic narodowościowych (§ 1 art. 256 k.k.).

W 2010 r. rozszerzono nowelą kodeksu karnego odpowiedzialność karną przede wszystkim na: produkowanie, utrwalanie, sprowadzanie itd. druku, nagrania lub innego przedmiotu zawierającego takie treści, ale też na rozpowszechnianie „druków, nagrań lub innych przedmiotów będących nośnikami symboliki faszystowskiej, komunistycznej lub innej totalitarnej".

Trybunał stwierdził (sygnatura akt: K 11/10)

, że ta druga dodana część nie spełnia kryteriów określoności wymaganych dla przepisów karnych. Nieokreśloność ta wynika z posłużenia się w przepisie karnym zwrotem: „druku, nagrania lub innych przedmiotów będących nośnikami symboliki totalitarnej".

Trybunał wskazał, że odpowiedzialności karnej nie może podlegać posługiwanie się przedmiotami, których znaczenie może być wieloznaczne. Kontrolowany zwrot nie zawiera zamkniętej listy symboli, którymi posłużenie się jest zabronione. Jest regulacją wieloznaczną i niewystarczająco określoną.

Wyrok  jest ostateczny.

sygnatura akt: K 11/10

Czytaj też:

Zobacz

»

Prawo dla Ciebie

»

Twoje prawo

»

Prawo karne