Kto się boi Gowina

Superreformy, inicjatywy ożywiające rynek pracy, rewolucyjne pomysły naprawy szkolnictwa i cyfryzacji Polski. Wizje, które pozwalają lewicowym publicystom krytykować ministra sprawiedliwości Jarosława Gowina.

Ach, ci udani ministrowie i ich wielkie projekty:

1. Minister Rostowski – ze wszystkich wskaźników najszybciej rosną obciążenia podatkowe.

2. Minister Boni – cyfryzacja administracji z ministerstw chwilowo przeniosła się do budynku CBA.

3. Minister Szumilas – sześciolatki szybciej zrobią maturę niż MEN znajdzie dla nich ławki. O ile będą miały, gdzie ją zrobić, bo samorządy nie mogąc doprosić się zmiany w Karcie nauczyciela, muszą likwidować szkoły.

4. Minister Arłukowicz – czego się nie dotknie, to wybucha: ustawa refundacyjna, skrócenie kolejek do specjalistów.

5. Minister Boni w drugim wcieleniu – ustawa o ochronie własności intelektualnych

ACTA, poległa pod naporem wyrostków.

6. Prezes KRRiT Dworak – multipleks, zanim zaczął działać, zaczął dyskryminować.

7. Minister Nowak – żadna z autostrad nie została skończona. Za to w popiół obróciły największe firmy budowlane.

Minister Gowin faktycznie średnio pasuje do tej ekipy. Zgłosił już kilkanaście projektów ustaw, najwięcej ze wszystkich szefów resortów. Już samo to zasługuje na wewnątrzgabinetową kocówę. Ale minister Gowin idzie dalej. Wprowadza projekty, które moralnie i ideowo są spójne z jego poglądami. Żeby tylko jego. One są spójne z poglądami, które jeszcze nie tak dawno ten rząd wymieniał  wśród swych nadrzędnych wartości: wolny rynek, usuwanie ludziom kłód spod nóg.