W dobie niezwykłych, bezprecedensowych wyzwań i transformacji partnerstwa o charakterze międzyregionalnym, oparte na solidnych wartościach, mogą odgrywać bardzo istotną rolę. Poprzez wspólne działania aktywne, choć różniące się, mocarstwa regionalne mogą wypracowywać kreatywne i zarazem pragmatyczne rozwiązania w odpowiedzi na złożone wyzwania współczesności. Poprzez rozwijanie odnowionych partnerskich więzi, a także poprzez działania na rzecz godzenia ze sobą różnic poglądów krajów rozwijających się i rozwiniętych mogą one umacniać wielostronne instytucje i systemy o istotnym znaczeniu.
Kierując się właśnie tym przekonaniem, we wrześniu 2013 r., na spotkaniu w Nowym Jorku, zorganizowanym przy okazji sesji Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, ministrowie spraw zagranicznych Meksyku, Indonezji, Republiki Korei, Turcji i Australii utworzyli grupę MIKTA jako płaszczyznę nieszablonowej dyplomacji.
Pomimo wielu zróżnicowań państwa MIKTA odznaczają się kilkoma ważnymi cechami wspólnymi: wszystkie te kraje mają otwarte, prężnie rozwijające się gospodarki, charakteryzujące się silnymi, otwartymi rynkami wewnętrznymi; wszystkie też są żywotnie zainteresowane międzynarodowym systemem działań dla dobra wspólnego. Przy ogólnej liczbie ok. 530 mln mieszkańców i ok. 5,8 bln dolarów całkowitego rocznego produktu krajowego brutto razem reprezentujemy znaczącą liczebnie część ludności i gospodarki światowej, co plasuje nas na trzecim miejscu w rankingu gospodarek świata.
A co najważniejsze, kraje MIKTA cechują podobne poglądy na zagadnienia i sprawy globalne. Wszystkie są członkami G20 i zależy im na coraz lepszej realizacji wspólnych interesów społeczności międzynarodowej. Wszystkie są aktywnymi członkami organizacji międzynarodowych i regionalnych.
Od tradycyjnych inicjatyw dyplomatycznych MIKTA różni się trzema elementami. Po pierwsze, stanowi płaszczyznę konsultacyjną realizującą interesy, które są wspólne dla wszystkich. Po drugie, nie jest partnerstwem sterowanym przez żadne supermocarstwo; stanowiąc elastyczną inicjatywę, pięć państw członkowskich ustala harmonogram działań w sprawny i skuteczny sposób według własnego uznania. Po trzecie, MIKTA czerpie zarówno z podobieństw, jak i różnic pomiędzy krajami członkowskimi wywodzącymi się z różnych kultur, regionów i sieci powiązań.
