19 października 2015 r. w Dzienniku Ustaw została opublikowana ustawa z 11 września 2015 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz niektórych innych ustaw. Zmienia przepisy, które budziły wątpliwości interpretacyjne, zwiększa uprawnienia zawodowe pielęgniarek i położnych, a także rozszerza katalog zadań realizowanych przez samorząd zawodowy pielęgniarek i położnych.
Obowiązująca dziś ustawa uznaje działalność dydaktyczną za wykonywanie zawodu pielęgniarki lub położnej tylko wtedy, gdy dotyczy ona kształcenia i doskonalenia zawodowego pielęgniarek i położnych. Dzięki nowelizacji za wykonywanie zawodu można uznać także nauczanie przez pielęgniarkę lub położną innych zawodów medycznych, jeżeli w programach kształcenia wymagany będzie udział pielęgniarki lub położnej.
Nowelizacja eliminuje także wątpliwości interpretacyjne dotyczące obliczania wymiaru urlopu szkoleniowego przysługującego pielęgniarce lub położnej podejmujących kształcenie podyplomowe w ramach specjalizacji, a także podjęcia zawodu po przerwie. Zgodnie z ustawą pielęgniarka lub położna, która nie wykonuje zawodu łącznie przez okres dłuższy niż 5 lat w okresie ostatnich 6 lat, a zamierza go wykonywać, ma obowiązek zawiadomić o tym właściwą okręgową radę pielęgniarek i położnych oraz odbyć trwające nie dłużej niż 6 miesięcy przeszkolenie. Okres przeszkolenia (maksymalnie 6 miesięcy) będzie wliczał się do okresu wykonywania zawodu.
Doprecyzowane zostały przepisy ustawy umożliwiające zwiększenie liczby miejsc szkoleniowych dla pielęgniarek i położnych, które będą mogły corocznie rozpocząć specjalizację dofinansowaną ze środków publicznych pochodzących z budżetu państwa. Dotychczasowe regulacje prawne dotyczące limitów miejsc szkoleniowych oraz kwoty dofinansowania jednego miejsca szkoleniowego nie dawały możliwości zwiększenia limitu miejsc szkoleniowych w przypadku niepełnego wykorzystania kwoty zaplanowanej na to zadanie w budżecie państwa.
Nowe przepisy ułatwiają dostęp cudzoziemców do wykonywania zawodu pielęgniarki i położnej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Wprowadzają zasadę, że dokumentem poświadczającym umiejętności językowe cudzoziemca jest poświadczenie znajomości języka polskiego wydane przez państwową komisję egzaminacyjną i skraca czas trwania stażu adaptacyjnego we wskazanym podmiocie leczniczym.
